Does participation empower? Women in participatory budgeting in Medellin

Most of the countries in the world have adopted democratic regime; because of pragmatics and historical reasons the model of representative democracy was implemented. Although democracy is considered to be the best of regimes, citizens still do not feel involved in politics. They perceive the government as distant and not related to ordinary people which leads to decrease in the participation in election. Researchers refer to this indifference or disappointment with politics as ‘democratic deficit’. As a result of this crisis, many local governments turn toward participatory democracy. Urban participatory democracy is often introduced to secure investments that respond to people's needs and increase their access to decision- making processes. However, it's worth to investigate what is the impact of these processes on lives of individuals. The aim of my research was to describe how participatory democracy is put into practice in Medellin, Colombia and how it affects lives of women, traditionally excluded from public space.

Chociaż demokracja uznawana jest za najlepszy z reżimów, obywatele i obywatelki coraz częściej czują się wyalienowani ze świata polityki. Ta obojętność i niezadowolenie z polityki określane jest w literaturze socjologicznej ‘demokratycznym deficytem’. W odpowiedzi na istniejący kryzys niektóre samorządy lokalne zwracają się w stronę demokracji partycypacyjnej.Miejska demokracja partycypacyjna najczęściej dyskutowana jest w kontekście inwestycji odpowiadających na potrzeby mieszkańców, dostępu do procesu decyzyjnego. Chociaż wpływ na przestrzeń miejską jest zauważalny, warto przyjrzeć się co te indywidualne osoby wynoszą z tego procesu. Celem moich badań było określenie jak założenia demokracji partycypacyjnej realizowane są w praktyce w kolumbijskim mieście Medellin oraz jaki wpływ ma zaangażowanie w demokratyczne procesy na życie kobiet, tradycyjnie wykluczonych ze sfery publicznej.