Experimental therapies in the treatment of melanoma

Czerniak jest nowotworem złośliwym skóry, który wywodzi się z komórek barwnikowych grzebienia nerwowego, czyli melanocytów. Charakteryzuje się szybką dynamiką wzrostu, a jego wykrycie we wczesnym stadium daje ponad 90% szans na przeżycie. W Polsce występuje stosunkowo rzadko, w porównaniu z innymi krajami Europy, jednak co roku odnotowuje się systematyczny wzrost współczynnika zachorowalności. W niniejszej pracy na podstawie dostępnej literatury zostały przedstawione klasyczne metody leczenia, takie jak chirurgia, radioterapia i chemioterapia. Jednak głównym celem było omówienie eksperymentalnych metod leczenia czerniaka, które stanowią alternatywę dla klasycznej terapii. Obecnie prowadzi się badania eksperymentalne, z którymi wiąże się duże nadzieje i mogą one stać się w przyszłości skuteczne w walce z tym nowotworem. Innowacyjne metody terapeutyczne stosowane do leczenia czerniaka w stadium zaawansowanym wpływają na odpowiedź immunologiczną, bądź wewnątrzkomórkowe szlaki sygnałowe. W III fazie badań klinicznych, których celem jest ostateczne potwierdzenie skuteczności badanych leków, wykazano pozytywne działanie ipilimumabu (przeciwciało anty-CTLA-4) oraz wemurafenibu (inhibitor białka BRAF), które przyczyniły się do wydłużenia życia chorych. W Stanach Zjednoczonych do leczenia czerniaka przerzutowego zastosowanie znalazły nowoczesne leki takie jak dabrafenib (inhibitor białka BRAF) i trametynib (inhibitor białka MEK). Duże nadzieje wiąże się z immunoterapeutykami (anty-PD-1, anty-PD-1L) oraz szczepionkami czerniakowymi, nad którymi prowadzone są obecnie badania. Interferon alfa, interleukina-2, które wykorzystywane są w praktyce klinicznej w monoterapii znalazły zastosowanie również w biochemioterapii, która łączy chemioterapię z cytokinami. Nadal prowadzi się badania z wykorzystaniem biochemioterapii do leczenia czerniaka w IV stopniu zaawansowania. Przyszłość w leczeniu czerniaka uogólnionego może stanowić, także terapia celowana obejmująca inhibitory kinaz, przeciwciała monoklonalne.

Melanoma is a malignant skin tumor which originates from pigment cells of neural crest, called melanocytes. It is characterized by fast growth rate and its detection at an early stage gives over 90% chance of survival. In Poland it occurs relatively rarely in comparison to other countries of Europe. However, every year a systematic increase in the incidence is noted. In this work, on the basis of available literature, classical methods of treatment, like surgery, radiotherapy and chemotherapy have been presented. However, the main aim was to discuss experimental methods of treatment of melanoma, methods which are alternatives to a classical therapy. Currently, experimental studies are carried out, there are high hopes for them, and they may become effective in fighting against this cancer in the future. Innovative therapeutic methods used in treatment of melanoma in advanced stage affect the immune response or intracellular signaling pathways. In the III phase of clinical research, which aim to definitively confirm the effectiveness of studied medicines, a positive effect of ipilimumab (antibody anti-CTLA-4) and vemurafenib (protein inhibitor BRAF), which contributed to prolongation of life of patients. In the United States, modern medicines like dabrafenib (protein inhibitor BRAF) and trametinib (protein inhibitor MEK) were used in treatment of metastatic melanoma. There are high hopes for immunotherapeutics (anti-PD-1, anti-PD-1L) and melanoma vaccines, which are being researched contemporarily. Interferon alpha, interleukin 2, which are used in clinical practice in monotherapy, were also used in biochemotherapy which combines chemotherapy with cytokines. Researches are still carried out with the use of biochemotherapy in treatment of stage IV melanoma. The future in treatment of generalized melanoma may be also in targeted therapy which comprises kinase inhibitors, monoclonal antibodies.