Talidomid w leczeniu szpiczaka mnogiego

In this work multiple myeloma and advances in therapy of this neoplasm obtained during two last decades have been described. The breaking point was achieved when thalidomide was introduced for its treatment in 1999. Previously it has been known as a dreadful drug that caused many abnormalities in babies whose mothers used it during pregnancy. Its use was quickly banned but later on it reappeared as an efficient drug in leprosy treatment. Moreover it was shown that since it shows strong immunomodulatory properties and disturbs angiogenesis can be applied in cancer treatment (e.g. multiple myeloma). A short history of developments in multiple myeloma treatment has been described. New evidence indicates that thalidomide and its derivatives work on a molecular level by disturbing protein degradation by ubiquitination inside cells therefore this process has been presented.

W pracy umieszczono informacje na temat szpiczaka mnogiego i postępów w jego leczeniu uzyskanych w ciągu ostatnich dwu dekad. Przełomowym odkryciem okazało się zastosowanie talidomidu w 1999 roku. Lek ten znany był wcześniej jako powodujący liczne wady wrodzone u noworodków, których matki przyjmowały go w ciąży. Został więc szybko wycofany jednak nieco później znalazł zastosowanie w leczeniu guzowatej postaci trądu. Oprócz tego wykazano, że ponieważ lek ten ma silne własności immunomodulacyjne i skutecznie hamuje angiogenezę, może być wykorzystany w leczeniu nowotworów (np. szpiczaka mnogiego). Przedstawiono również krótką historię postępów w leczeniu szpiczaka mnogiego. Najnowsze odkrycia dotyczące molekularnego mechanizmu działania talidomidu i jego pochodnych wskazują, że zaburza on proces degradacji białek w komórce przez ubikwitynację, dlatego opisano ten proces.