Ocena i wczesne postępowanie z pacjentem z niezamierzoną hipotermią.

Zjawisko hipotermii pojawiało się od dawna na przestrzeni wieków. Pojęcie to ogólnie określane jest jako obniżenie temperatury organizmu poniżej 35 °C, wskutek zaburzonego bilansu pomiędzy produkcją, a utratą ciepła. Osobami w głównej mierze narażonymi na wychłodzenie są dzieci, osoby starsze, bezdomni, przewlekle chorzy, zażywający leki, poszkodowani urazowi oraz osoby spożywające alkohol. Najbardziej znanymi postaciami hipotermii są: wychłodzenie poprzez długotrwałe zanurzenie w wodzie, hipotermia spowodowana wyczerpaniem lub przysypaniem lawiną w górach oraz miejska postać hipotermii o charakterze długotrwałego wychłodzenia w chłodnym, wilgotnym otoczeniu. Hipotermia uważana jest za chorobę, w której zachodzą niekorzystne zmiany w czynnościach najważniejszych życiowo układów- w układzie oddechowym, krążenia, nerwowym, jak również w metabolizmie, które bez prawidłowego zabezpieczenia mogą doprowadzić do śmierci. Poza szpitalem postępowanie z pacjentem wychłodzonym jest wyzwaniem, zarówno jeśli chodzi o rozpoznanie hipotermii jak i jej leczenie. Trudność może sprawiać ocena podstawowych funkcji życiowych, jak oddech i tętno, ich zabezpieczenie, ale także pomiar temperatury głębokiej oraz próby ogrzewania bez dostępnych na miejscu zdarzenia odpowiednich środków. Na każdym kroku postępowania może dojść do pogorszenia się stanu pacjenta i pojawienia się u niego zatrzymania krążenia w wyniku migotania komór, do którego może dojść samoistnie lub w wyniku prowadzonych przez ratowników działań. Zatrzymanie krążenia u osób wychłodzonych często prowadzi do wydłużonej resuscytacji, która w przedszpitalnych okolicznościach jest kolejnym wyzwaniem dla zespołu ratunkowego. Do właściwego ratowania życia ludzkiego potrzebna jest wiedza o fizjologicznych zaburzeniach, powstających w czasie hipotermii, możliwościach radzenia sobie z nimi w każdych warunkach oraz znajomość technik i materiałów umożliwiających zabezpieczenie oraz jak najszybsze leczenie i przetransportowanie poszkodowanego do odpowiedniego ośrodka leczniczego, zapewniającego specjalistyczną pomoc medyczną, której wynikiem będzie jak najszybszy powrót chorego do zdrowia z jak najmniejszą ilością powikłań.

The phenomenon of hypothermia is well known over the centuries. This concept, in general, is described as reduction of body temperature below 35 °C, as a result of disturbance balance between production and loss of the warm. In the main group of risk of hypothermia are children, elderly, homeless, chronically illness, taking drugs, with injuries and alcoholics. The most known form of hypothermia are: hypothermia as a result of long term immersion in the water, hypothermia as a result of physical exhaustion or be a victim of avalanche in the mountains and urban type of hypothermia caused of long term staying in the cold and wet environment. Hypothermia is considered as disease which is associated with adverse changes in the most important vital systems as respiratory system, circulatory system, nervous system as well as in the metabolism. These changes without proper reaction can may be the cause of death. Outside the hospital environment procedure with patient is a challenge, both to diagnosis the hypothermia and treatment. Problematic can be properly evaluation of the basic vital functions like breath and pulse as well as protection of these functions. Also measure of deep temperature and actions to rewarming patient without adequate equipment is an issue. Every step of treatment is the risk of deterioration of the patient condition and the cardiac arrest as a result of VF (Ventricular Fibrillation). It can be cause automatically or by the actions of rescue team. Cardiac arrest in the case of hypothermia often leads to longer resuscitation which in the nonhospital environment is the another challenge for the rescue team. To effectively save human life the knowledge of physiological disorders happens in hypothermia and knowledge how to treat these disorders are required. The knowledge how to treat patients with the risk of hypothermia in the nonhospital environment, techniques which make possible immediately treatment actions and transport to hospital which can provide specialized medical assistance is necessary. All these knowledge have one aim – patient recovery and back to normal life without complications of the disease.