Opieka nad noworodkiem ze wspólnym pniem tętniczym - studium przypadku.

Subject: The care of a newborn with a common arterial trunk – a case study. Introduction: A common arterial trunk (TAC) is an extremely rare inherent heart defect, it constitutes 1 – 4 % of all heart defects. It is caused by the lack of arterial bifurcation on the pulmonary artery and the aorta, causing mixing of the blood rich in oxygen and nutrients with the blood low in oxygen and rich in carbon dioxide. In addition, this anomaly is often accompanied by additional disease such as Ventricular Septal Defect (VSD) or Di’ George syndrome. There are four main types of TAC. The main symptom is progressive cyanosis on the body of a newborn and fatigue during feeding. The diagnosis is possible in ECHO imaging study. The major complication resulting from the lack of arterial bifurcation is circulatory failure. The only form of treatment is surgical correction in infancy. The aim of the thesis: presentation of the case description and present and potential health problems of a newborn with a heart defect in the first five days of its life, and also description of inherent heart defect: common arterial trunk, on the basis of current literature. Material and methods: this thesis is of casuistic type – it shows the case study. It shows the current state of knowledge regarding inherent heart defects and a common arterial trunk, as well as original plan of looking after a newborn with clinically diagnosed TAC. The research was carried out during obsterical practice at the University Hospital in Cracow. Conclusions: The most important complications a midwife can encounter while looking after a newborn with TAC are circulatory failure, development of pulmonary hypertension, problems with feeding the newborn, acute stress and the deficit of knowledge of the newborn's parents. Due to the danger of complications, it is vital to carry out a surgical correction of the defect at an early stage. An individual approach to the patient and an adequate nursing-obstetric care can reduce the risk of complications, as well as contribute to the quick recovery of the newborn. The right approach of a midwife to the child’s parents enables to establish emotional ties and reduce anxiety resulting from hospitalization.

Temat: Opieka nad noworodkiem ze wspólnym pniem tętniczym – studium przypadku.Wprowadzenie: Wspólny pień tętniczy (TAC) to wada niezwykle rzadka, stanowi bowiem 1 – 4% wszystkich wad serca. Charakteryzuje się brakiem podziału pnia tętniczego na tętnicę płucną oraz aortę, co powoduje mieszanie się krwi bogatej w tlen i składniki odżywcze z krwią ubogą w tlen, a bogatą w dwutlenek węgla. Dodatkowo, anomalii tej często towarzyszą choroby dodatkowe takie jak ubytek przegrody międzykomorowej (VSD) czy zespół Di’ Georga. Wyróżniamy cztery główne typy TAC. Głównym objawem jest postępująca sinica na ciele noworodka i męczenie się podczas karmienia. Rozpoznanie choroby możliwe jest w badaniu obrazowym ECHO. Głównym powikłaniem wynikającym z braku podziału pnia tętniczego jest niewydolność krążenia. Jedyną formą leczenia jest korekcja chirurgiczna.Cel pracy:. Przedstawienie opisu przypadku oraz aktualnych i potencjalnych problemów zdrowotnych noworodka z wadą serca w pierwszych pięciu dobach jego życia, a także opis wady wrodzonej serca: wspólny pień tętniczy na podstawie aktualnej literatury. Materiał i metody: Praca ma charakter kazuistyczny – przedstawia studium przypadku. Prezentowany jest aktualny stan wiedzy odnośnie wrodzonych wad serca oraz wspólnego pnia tętniczego, a także autorski plan opieki nad noworodkiem z klinicznie zdiagnozowanym TAC. Badania zostały przeprowadzone podczas praktyki położniczej w Szpitalu Uniwersyteckim w Krakowie.Podsumowanie i wnioski: Najważniejszymi powikłaniami, z jakimi może spotkać się położna, podczas opieki nad noworodkiem z TAC są niewydolność krążenia oraz rozwinięcie się nadciśnienia płucnego. Ze względu na niebezpieczeństwo powikłań istotna jest wczesna korekta chirurgiczna wady. Indywidualne podejście do pacjenta i odpowiednia opieka pielęgniarsko – położnicza może zmniejszyć ryzyko wstąpienia powikłań, a także przyczynić się do rychłej rekonwalescencji noworodka. Hospitalizacja, to nie tylko ogromny stres dla noworodka, ale także dla rodziców – odpowiednie podejście położnej do bliskich dziecka umożliwia nawiązanie więzi uczuciowej oraz zmniejszenie lęku obu stron.