Description of the electronic structure of the rare gases compounds, in terms of ETS-NOCV

The ETS-NOCV analysis, based on the results of DTF calculations, was used to describe the electronic structure of the rare gas compounds. Three methods of partitioning the system into two fragments were used for the following compounds: HRgCN, HRgNC, HRgCO+, HRgN2+ (Rg=Ar, Kr, Xe). This allowed for a full characterization of the bonds between the rare gas atom and the carbon or nitrogen atoms in the investigated compounds. Within the three partitioning methods the molecules were divided into: closed-shell fragments, open-shell fragments, and the a rare gas atom + the remaining part of the molecule. The results of ETS-NOCV analysis are consistent with the analysis of the geometry, as well as with the bond-order analysis. NOCV orbitals allowed for visualization of the bonding between fragments. Further, results of the calculations indicate that the strongest bonds are formed by xenon, and the HRgCO+ and HRgN2+ compounds exhibit much weaker interactions than the HRgCN and HRgNC molecules; the fact that the systems are isoelectronic does not imply exactly the same character of the interactions between fragments.

Analiza ETS-NOCV, przeprowadzona na podstawie obliczeń DFT, zastosowana została do opisu struktury elektronowej w związkach gazów szlachetnych. Zastosowano trzy metody podziału dla układów: HRgCN, HRgNC, HRgCO+, HRgN2+ (Rg=Ar, Kr, Xe), pozwalające na zobrazowanie w pełni wiązań gazów szlachetnych z atomem węgla lub azotu w badanych związkach. Podziały zakładały odpowiednio fragmenty zakmniętopowłokowe, otwartopowłokowe oraz podział w którym jednym z fragmentów był atom gazu szlachetnego, a drugim pozostała część cząsteczki. Wyniki analizy ETS-NOCV pokazują, że jej obraz jest spójny z obrazem wynikającym z analizy geometrii oraz rzędów wiązań w badanych układach. Orbitale NOCV pozwalają na wizualizację oddziaływania pomiędzy fragmentami. Jednocześnie wyniki przeprowadzonych badań pokazują, że najsilniejsze wiązanie jest dla związków ksenonu, a układy HRgCO+ oraz HRgN2+ wykazują znacznie słabsze oddziaływania niż układy HRgCN oraz HRgNC, a izoelektronowość układów nie jest jednoznaczna z występowaniem podobnych oddziaływań.