Właściwości fotomagnetyczne układów opartych na kompleksach miedzi(II) z 1,2-diaminocykloheksanem i jonach [Mo(CN8]4-

Celem pracy było zsyntetyzowanie kompleksów miedzi (II) z 1,2-diaminocykloheksanem i jonami [Mo(CN)8]4-, a następnie zbadanie ich właściwości fotomagnetycznych. Otrzymane w wyniku syntezy kompleksy {[CuII(chxn)2MoIV(CN)8][CuII(chxn)2]∙2H2O z wykorzystaniem 1,2-diaminocykoheksanu w postaci mieszaniny racemicznej oraz stereoizomerów : (1R,2R) i (1S,2S) zbadano pod kątem właściwości fotomagnetycznych. Przeprowadzono dla tych związków analizę elementarną , pomiar widm IR oraz widm UV-VIS. Na podstawie powyższych pomiarów stwierdzono, że materiałem najbardziej odpowiednim do dalszych badań jest kompleks zawierający jako ligand (Bu3NH)3[MoV(CN)8]∙4H2O.

The aim of this study was to synthesize the complexes of copper (II) with 1,2-diaminocyclohexane (chxn) and ions [Mo(CN)8]4-, and then to examine its photomagnetic properties. The assembly of 2-D coordination polymer of {[CuII(chxn)2MoIV(CN)8][CuII(chxn)2]∙2H2O was obtained by the use of racemic as well as chiral ligand and characterized by elemental analysis, IR and UV-Vis techniques. The photomagnetic measurment reveals the 28% increase in χnT value upon irradiation with 430 nm light. The proposed mechanism is based on singlet-triplet transition at the MoIV.