Tytuł pozycji:
Badania spektroskopowe działania leków w modelach dysfunkcji śródbłonka in vitro.
The endothelium is highly specialized epithelium, which has many important functions in the body and its dysfunction indicates civilization diseases such as vascular diseases, atherosclerosis, diabetes, heart failure or hypertension. Microspectroscopy FTIR technique was used to determine biochemical changes in the model of endothelial dysfunction due to tumor necrosis factor's (TNF) activity as well as to determine changes caused by model medicines - aspirin, hydrocortisone and simvastatin - on endothelial cells (EA.hy. 926) activated by TNF-α. As a part of the experiment high and low spatial resolution of the employed FTIR imaging were compared (1,1 and 5,5 µm respectively). The analysis of the results allowed to find differences in the content of particular biomolecules in control cells, incubated by TNF-α and those stimulated with drugs. It was found that the bands assigned to long-chain fatty acids, nucleic acids and lipids deserve special attention as their content varies after TNF-α stimulation.
Śródbłonek to wysoce wyspecjalizowany nabłonek, który spełnia wiele istotnych funkcji w organizmie a jego dysfunkcje wskazują na współczesne choroby cywilizacyjne takie jak choroby naczyniowe, miażdżyca, cukrzyca, niewydolność serca czy nadciśnienie tętnicze. Technikę mikrospektroskopii FTIR użyto do określenia zmian biochemicznych w modelu dysfunkcji śródbłonka na skutek działania czynnika martwicy guza (TNFα) oraz do określenia zmian biochemicznych na skutek działania modelowych leków - aspiryna, hydrokortyzon i simwastatyna na komórki śródbłonka (EA.hy. 926) aktywowane TNF-α. W ramach prowadzonego doświadczenia porównano ze sobą wysoką oraz niską rozdzielczość przestrzenną zastosowanego obrazowania FTIR (odpowiednio 1,1 i 5,5 µm). Analiza otrzymanych wyników umożliwiła znalezienie różnic w zawartości poszczególnych bioskłaników w komórkach kontrolnych, inkubowanych TNF-α i stymulowanych lekami. Stwierdzono, że na szczególną uwagę zasługują pasma przypisane długołańcuchowym kwasom tłuszczowym, kwasom nukleinowym oraz lipidom, których zawartość zmienia się po stymulacji TNF-α.