Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Synthesis and physicochemical characteristics of 1,6 di(perfluoro)octylhexane

Tytuł:
Synthesis and physicochemical characteristics of 1,6 di(perfluoro)octylhexane
Synteza i fizykochemiczna charakterystyka 1,6 di(perfluoro)oktylo heksanu
Autorzy:
Ludwikowska, Mira
Słowa kluczowe:
Semifluorowane alkany, tribloki; monowarstwy Langmuira; mikroskopia kąta Brewstera (BAM); granica faz woda/powietrze
Semifuorinated alkanes, triblocs, Langmuir monolayers, Brewster angle microscopy (BAM), air/water interface
Język:
polski
Dostawca treści:
Repozytorium Uniwersytetu Jagiellońskiego
Inne
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
Semifluorowany n-alkan o budowie triblokowej: F(CF2)8(CH2)6(CF2)8F (w skrócie F8H6F8), został otrzymany na drodze addycji rodnikowej jodku fluoroalkilowego do alkadienu i następującej dehalogenacji uzyskanego jodowanego adduktu. Pomimo nietypowej dla surfaktantów budowy (brak grupy polarnej w cząsteczce), związek ten wykazuje zdolność samoorganizacji na granicy faz powietrze/woda i jest zdolny do tworzenia monomolekularnych warstw powierzchniowych, tzw. filmów Langmuira. Filmy powierzchniowe zostały zbadane i scharakteryzowane poprzez izotermy Langmuira, zarejestrowane w różnych warunkach eksperymentalnych. Przeprowadzone badania wykazały, że badany związek tworzy monowarstwy o charakterze cieczy rozprężonej (LE), a załamanie monowarstwy następuje przy niskich wartościach ciśnienia powierzchniowego (poniżej 1 mN/m). Podczas dalszej kompresji cząsteczki filmu powierzchniowego ulegają agregacji i tworzą wrzecionowate struktury. Istotny wpływ na rozmiar i strukturę domen ma temperatura subfazy wodnej, co potwierdzają obrazy struktury filmów uzyskane z wykorzystaniem mikroskopu kąta Brewstera (BAM).

Triblock semifluorinated n-alkane of the structure: F(CF2)8(CH2)6(CF2)8F (abbr. F8H6F) has been synthesized by free radical addition of F-alkyl iodide, to an alkadiene, followed by reductive dehalogenation of the resulting iodinated adduct. Despite of non-typical for surfactants structure (devoid of polar group in the molecule), the compound has the ability to self-organize at the air/water interface and is capable of forming monomolecular surface layers, so-called Langmuir films. Surface films have been examined and characterized by the Langmuir isotherms, registered in different experimental conditions. It has been found that the investigated compound forms liquid-expanded (LE) type of monolayers and collapses at low surface pressure (below 1 mN/m). Upon further compression, film molecules undergo aggregation into lancet-like structures. A significant impact on domains size and structure has the temperature of water subphase, as confirmed by images of films visualized with Brewster angle microscope (BAM).

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies