Jedzenie jako element codzienności i odświętności w drugiej połowie XVII i pierwszej połowie XVIII wieku

Sposób odżywiania w siedemnasto- i osiemnastowiecznej Rzeczpospolitej nie był jednorodny. To, co ludzie jedli w przeważającej mierze zależało od ich zamożności. Bogaci na ogół jadali dużo i tłusto. Mniej zamożni nie mogli sobie pozwolić na nieustanne przejadanie się, jednak nie przymierali oni głodem, jak to nieraz bywało u ubogich chłopów czy miejskiej biedoty. Inaczej jadano w zwyczajne dni, inaczej w czasie wielkich świąt kościelnych a jeszcze inaczej w trakcie trwania rozlicznych postów, kiedy to powstrzymywano się od spożywania mięsa i innych zakazanych prouktów.Nasi przodkowie uwielbiali wielkie uczty i wystawne obiady, które w zasadzie zawsze wiązały się z niepohamowanym obżarstwem i pijatyką. Były one bardzo częste, a w najbogatszych domach nigdy nie brakowało okazji do świętowania. Do dzisiaj mówi się o słynnej polskiej gościnności. Niestety jednak, taki tryb życia - nieustanne objadanie się i pijaństwo - niósł za sobą poważne konsekwencje zdrowotne. Ciężkie choroby związane z niewłaściwą dietą nękały naszych przodków stając się przyczyną wielu przedwczesnych śmierci. Ludzie nie zawsze zdawali sobie sprawę z prawdziwych przyczyn swoich dolegliwości, nie mieli pojęcia o istnieniu witamin czy mikroelementów niezbędnych dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Obok głodu ilościowego, nękającego najuboższe warstwy ludności, istniał więc również tzw. głód jakościowy, który dotyczył także tych, ktorzy na codzień się objadali. Choć Polacy hołdowali bardzo wyrazistym smakom, uwielbiając przy tym łączyć skrajne doznania jak na przykład słodki z kwaśnym, to jednak nie smak a ilość pożywienia była dla nich najważniejsza. Każdy pragnął najeść się do syta, a jedzenie stanowiło w siedemnasto- i osiemnastowiecznej Polsce jedną z największych przyjemności.

The way of the nutrition in the seventeenth- and eighteenth-century Poland was not homogeneous. What people ate largely depended on their wealth. The rich usually ate a lot and greasy. Less wealthy could not still overeat, but they did not starve, as it often happened for poor peasants and the urban poor.People have been eating another meals in ordinary days, another during the big religious holidays and another during the numerous posts, when they stay away from meat and other banned products.Our ancestors loved the great feasts and lavish dinners, which in principle were always associated with unbridled gluttony and bender. These happened very common and the wealthiest homes never missed an opportunity to celebrate. Until today, we are talking about the famous Polish hospitality. However, unfortunately, the lifestyle - constant overeating and heavy drinking - clearly have serious health consequences. Severe diseases related to wrong diet plagued our ancestors becoming the cause of many premature death. People were not always aware of the real causes of their ailments, they had no idea about the existence of vitamins or micronutrients necessary for the proper functioning of the organism. In addition to the quantitative hunger, harrying the poorest stratums of the population, there was also qualitative hunger too, which also applied to those who were eating on a daily basis.Although Poles loved very distinctive tastes, at the same time adored to combine extreme sensations such as sweet with sour, it was not taste but quantity of food the most important for them. Everyone wanted to eat their fill – in the seventeenth- and eighteenth-century Poland, the eating was one of the greatest pleasures.