Wpływ czynników psychosomatycznych na długość wybranych mięśni posturalnych i postawę ciała

Introduction: Psychosomatics is a way of recognizing the bilateral relationship between the psyche and the somatic functions of the body. Long-term emotional states lead to the disruption of homeostasis in the body which may be responsible for functional disorders in human organs and systems. The problem is the proper selection of psychosomatic factors affecting the functional disorders of the muscular system. This analysis must take into account many aspects, that is why we can’t tell if they have any influence on the body posture.Objective: The aim of this study was to analyze the influence of psychosomatic factors on the selected length’s changes of muscles: pectoralis-major and ilio-lumbar and the human’s posture taking into account the criteria for assessing the attitudes according to Kasperczyk.Material and Methods: The study was conducted in two stages. In the first part thereof it was attended by 84 women and 78 men aged between 17-19years old. Each of these individuals has been assessed body posture scoring with the method developed by Kasperczyk. The second stage group consisted of 82 women and 68 men which was subject to further assessment of the extent length of postural muscles and participated in psychological research evaluating the rate of controls emotions coping with stress, personal competence based on psychological tests.Results: The obtained results allow to conclude that there was a strong correlation between psychosomatic factors and the variation of some postural muscles. At posture it has only a negative psychological impact variable testifying to the helplessness of a subject.Conclusions: We find no correlation between selected psychosomatical factors,the muscular system and the overall body posture and a weak correlation between abnormal body posture and personal competence like helplessness.

Wstęp: Psychosomatyka to dwustronna współzależność między psychiką a somatycznymi funkcjami organizmu. Długotrwałe stany emocjonalne doprowadzają do zaburzenia homeostazy w organiźmie, co może być odpowiedzialne za zaburzenia czynnościowe w narządach człowieka. Problemem jest odpowiedni dobór czynników psychosomatycznych mający wpływ na zaburzenia czynnościowe w układzie mięśniowym. Analiza ta musi uwzględniać wiele aspektów, dlatego nie możemy stwierdzić jednoznacznie wpływu na postawę ciała.Cel: Celem pracy była analiza wpływu czynników psychosomatycznych na zmianę długości mięśni piersiowych większych, mięśnia biodrowo-lędźwiowego i postawę człowieka uwzględniającą kryteria oceny postawy według Kasperczyka. Materiał i metody: Badania zostały przeprowadzone w dwóch etapach. W pierwszej ich części udział wzięło 84 kobiet i 78 mężczyzn w wieku od 17-19lat którzy zgłosiły się do badania spontanicznie. Każda z tych osób została poddana ocenie postawy ciała opracowanej według metody Kasperczyka. Do drugiego etapu zakwalifikowano 82 kobiety i 68 mężczyzn którzy dodatkowo podlegali ocenie zakresu długości wybranych mięśni posturalnych oraz uczestniczyli w badaniach psychologicznych oceniający wskaźnik kontroli emocji, radzenie sobie ze stresem, kompetencje osobiste na podstawie testów oraz skal psychologicznych.Wyniki: Uzyskane wyniki pozwalają stwierdzić iż nie wykazano silnych korelacji pomiędzy czynnikami psychosomatycznymi a zmianą długości wybranych mięśni posturalnych. Na postawę ciała ma jedynie negatywny wpływ zmienna psychologiczna świadcząca o wyuczonej bezradności osoby badanej.Wnioski: Stwierdzamy brak korelacji pomiędzy wybranymi czynnikami psychosomatyczni a układem mięśniowym i postawą ciała oraz słabą korelację pomiędzy nieprawidłową postawą ciała a kompetencją osobistą jaką jest wyuczona bezradność.