Ocena efektów treningu równowagi u pacjentów udarowych

Balance disorders in patients after ischemic stroke confronts the therapist with a challenge of selection of the best possible means of rehabilitation. Complexity of treatment compels them to search for the best method. Thus, the conduct of balance training is the subject of many debates.Aim:The aim of the research is to answer the question of choice of the most favourable, for the patient, balance training method during rehabilitation.Material and methods:The research included 30 patients of ZSSzRNR "Gwarek" in the period from June 2014 to February 2015. The patients were randomly divided into two groups: trained by Neurac, and on the Stabilometric Platform. The study used Alpha platform for the research (stability test, dynamic test and evaluation of load distribution), as well as two clinical trials (10 MWT and one-leg standing stability test.)Results:Statistically significant results were obtained in one-leg standing stability test, in which 20 people with noted improvement of 65.00% used the Neurac method. Whereas in the distribution of loads test without the use of biofeedback no improvement was observed in 20 patients, of which 65.00% were trained on Neurac. 10 MWT, stability and dynamic platform tests showed no statistical significance between the type of balance training and the degree of improvement of balance reactions.Conclusions:Type of balance training has an impact on the performance of the patients trained with a given method.

Zaburzenia równoważne u pacjentów po udarze niedokrwiennym mózgu stawia przed terapeutą wyzwanie dotyczące wyboru możliwie najlepszej drogi rehabilitacji. Wieloaspektowość leczenia zmusza zatem do poszukiwania najlepszej metody. Stąd sposób prowadzenia treningu równoważnego jest przedmiotem wielu dyskusji. Cel: Celem badania jest uzyskanie odpowiedzi na pytanie o wybór korzystniejszej dla pacjenta metody treningu równoważnego w trakcie rehabilitacji.Materiał i metody badawcze:Badaniem objęto 30 pacjentów ZSSzRNR, Gwarek” w okresie od czerwca 2014 do lutego 2015. Pacjenci zostali losowo podzielni na dwie grupy: trenowanych metodą Neurac, oraz na Platformie stabilometrycznej. Do badań użyto platformy stabilometrycznej (Alfa platform), w celu wykonania badań (test stabilności, test dynamiczny oraz procentową ocenę dystrybucji obciążeń), a także dwa testy kliniczne (10 MWT i test stabilności stania na jednej nodze).Wyniki:Istotny statystycznie wynik uzyskano w teście stabilności stania na jednej nodze, w którym na 20 osób z zanotowaną poprawą 65,00% stosowało metodę Neurac. Natomiast w teście dystrybucji obciążeń bez zastosowania biofeedbacku brak poprawy zanotowano u 20 osób, z czego 65,00 % trenowanych było na Neuracu. W teście 10 MWT, oraz teście stabilności i dynamicznym na platformie nie wykazano istotności statystycznych pomiędzy rodzajem zastosowanego treningu równoważnego, a stopniem poprawy reakcji równoważnych.Wnioski:Rodzaj treningu równoważnego ma wpływ na wyniki osiągane przez pacjentów trenowanych daną metodą.