This paper presents an output of famous film directors, who have started their careers with making music videos and, although they succeeded with feature films, they still create video clips. I analyzed influence of making music videos on their further productions. In what sense did it affect their style and what do their videos and films have in common? I checked how “cinematic” are these videos and what is the impact of using film language and film conventions on the final effect. I also tried to find out, if creating music videos is perceived as a getaway and an easy way to earn some money or is it rather treated as serious and professional as work on a full-length movie. Finally, I looked at the music video itself, techniques used to create it, scripts, stories and references to other arts.In the first part I described the definition and history of music videos. I considered what kind of productions deserve to be named a “video clip”, I was looking for its main features and hallmarks. I also recalled the most popular music television channel – MTV. I recounted essential issue – is music video only a well-produced advert, or is it a well-made production, which might be interesting for every single viewer? In the next chapter I focused on relations between music video and a feature film. I checked, what does one take from another, how music videos use film language and film techniques. Can music video be described as a short film? Should we say, that music film is just a long music video? I also wrote about whether it is relevant to describe certain clips as works of art and what a link between music videos and postmodernism is. In a third chapter I elaborated a way in which film styles and conventions interfuse in music videos. By analyzing works of distinctive directors, I endeavored to discover characteristics and repeatable themes in their works. I discussed projects made by, inter alia, Spike Jonze, Michel Gondry and Mark Romanek, not to mention brilliant authors of animations, Brothers Quay and Zbigniew Rybczyński, who created unforgettable music videos. In a summary, I attempted to answer all my previous questions and I presented conclusions.
Praca prezentuje twórczość znanych reżyserów filmowych, którzy rozpoczynali swoją karierę od realizacji wideoklipów i, mimo odniesionych sukcesów, wciąż wracają do ich tworzenia. Analizuje, w jaki sposób praca nad klipami muzycznymi wpłynęła na ich późniejsze produkcje, czy ukształtowali oni w ten sposób swój styl, jak wiele wspólnego mają ze sobą klipy i filmy ich autorstwa. Sprawdzam przede wszystkim, jak bardzo „filmowe” są teledyski poszczególnych reżyserów oraz jak twórcy ci wykorzystywali konwencje filmowe i środki języka filmowego do stworzenia klipu. Próbuję się dowiedzieć, czy realizacja wideoklipu stanowi dla nich tylko chwilową odskocznię i możliwość szybkiego zarobienia pieniędzy, czy też podchodzą do tego z równą powagą i profesjonalizmem, jak do pracy nad pełnometrażową produkcją. Przyglądam się też samym wideoklipom, technikom w jakich zostały zrealizowane, historiom w nich zawartych oraz ich nawiązaniom do innych dziedzin sztuki.W pierwszej części pracy przybliżam definicje i historię powstawania klipów muzycznych. Zastanowię się, które materiały i produkcje zasługują na miano „teledysku”, poszukam ich głównych wyznaczników. Wspomniałam też o najpopularniejszej stacji muzycznej, która miała wielką rolę w promowaniu wideoklipów, czyli MTV. Przytoczyłam również istotne zagadnienie – czy wideoklipy to tylko sprawnie zrealizowane materiały promocyjne, czy może produkcje, które zasługują na uwagę nie tylko fanów danego zespołu muzycznego, ale każdego widza.W kolejnym rozdziale skupiłam się na wzajemnych relacjach między teledyskiem a filmem. Sprawdzam jak wiele jedno czerpie z drugiego, w jaki sposób wideoklipy korzystają z różnorodnych środków języka filmowego. Czy teledysk można określić krótką formą filmową. a filmy muzyczne to po prostu długie wideoklipy? Zastanawiam się też, ile słuszności jest w stwierdzeniu, że niektóre teledyski to dzieła sztuki, a także co łączy ze sobą wideoklipy i postmodernizm.W rozdziale trzecim omówione zostanie przenikanie konwencji i stylów w filmach i wideoklipach. Analizując dzieła wybranych reżyserów, staram się odnaleźć znaki szczególne, charakterystyczne motywy w ich twórczości, które swój początek miały w realizowanych przez nich wideoklipach. Wśród twórców, których pracom się przyjrzałam, znaleźli się między innymi: Spike Jonze, Michel Gondry i Mark Romanek. Nie pominęłam również znanych autorów animacji, którzy dali się poznać również jako genialni realizatorzy muzycznych klipów – Bracia Quay i polski twórca Zbigniew Rybczyński.W podsumowaniu starałam się odpowiedzieć na przytoczone wcześniej pytania oraz przedstawiłam zebrane wnioski.
