Burnout and self-efficacy of nurses in intensive care.

Praca pielęgniarek w oddziałach intensywnej terapii wymaga ustawicznego podnoszenia posiadanej wiedzy, doskonalenia umiejętności instrumentalnych oraz umiejętności podejmowania szybkich decyzji, decydujących nie tylko o „zdrowiu ale także o życiu chorego”. Codzienny kontakt z pacjentem cierpiącym, umierającym, wzbudza uczucie bezsilności, a praca pod presją czasu, zagrożenia życia chorego powoduje narastanie i występowanie stresu, który wpływa na rozwój wypalenia zawodowego. Celem pracy była analiza związków zachodzących pomiędzy wypaleniem zawodowym a własną skutecznością w środowisku zawodowym pielęgniarek zatrudnionych w oddziałach intensywnej opieki medycznej.Praca składa się z dwóch części, teoretycznej i badawczej. W części teoretycznej scharakteryzowano pojęcie wypalenia zawodowego, pojęcie skuteczności własnej oraz charakterystykę pracy na oddziałach intensywnej terapii. W części badawczej przedstawiono metodologię badań własnych oraz charakterystykę grupy badanej, wyniki i wnioski. W badaniu zastosowano metodę sondażu diagnostycznego, w której wykorzystano kwestionariusz ankiety jako techniki badawczej. Wykorzystano także dwa standaryzowane narzędzia badawcze. Kwestionariusz wypalenia zawodowego wg Maslach i Skalę Uogólnionej Własnej Skuteczności (Generalized Self-Efficacy Scale GSES). W badaniu przeprowadzonym od 15.01.2015 roku do 28.02.2015 roku wzięło udział 78 pielęgniarek z różnych oddziałów intensywnej opieki medycznej. Przeprowadzone badania wykazały, że prawie trzy czwarte pielęgniarek pracujących na oddziałach intensywnej terapii jest wypalona zawodowo, na co niewątpliwie wpływa codzienny stres, złe relacje z przełożonymi, depersonalizacja, staż pracy i zbyt niskie wynagrodzenie. Natomiast wprost przeciwnie, zdecydowana większość pielęgniarek wykazuje ponadprzeciętny poziom skuteczności własnej, są zadowolone z efektów swojej pracy oraz zaangażowania z wykonywanych zadań .

The work of nurses in intensive care units requires contnuous lifting knowledge, improve the skills of instrumental and make quick decisions, decisive not only for „health but also about the life of the patient”. Daily contact with the patient suffering, dying, feeling of powerlessness and work under the pressure of time, life-threatening patient causes a build-up and the presence of stress taht affects the development of burnout. The aim of the study was the analysis of the relationship between work-burning sense of self-efficacy in the work environment of nurses working in intensive care units. The work consists of two parts, theoretical and research. Part of the theoretical concept, the concept of burnout are the effectiveness of its own and the characteristics of the work on intensive therapy. Research methodology are presented in part as well as the characteristics of the study group, the results and conclusions. In this study, we used the method of diagnostic, survey, which uses a questionnaire survey as a research technique. We used two standardized research tools: Burnout questionnaire by Maslach and Generalized Self-Efficacy Scale GSES. In a study from 15.01.2015 year-to-year 28.02.2015 was attended by 78 nurses from a variety of intensive medical care. A survey showed that nearly three quarters of nurses working in intensive care units is burned, what will undoubtedly affect the everyday stress, poor relationships with superiors, depersonalization, length of service and salary too low. While on the contrary, the vast majority of nurses shows above average level of efficiency of their own, are satisfied with the results of his work and involvement with tasks.