Przeciwlękowe efekty nowego analogu arypiprazolu o wieloreceptorowym mechanizmie działania

The aim of this study was to investigate anxiolytic activity of the compound ADN-1319, a newly synthesized analog of aripiprazole, which in previous in vivo studies demonstrated antipsychotic effects. Anxiolytic properties of the compound ADN-1319 were examined using four behavioral tests: Vogel's conflict drinking test in rats, elevated plus maze test in rats, marble burying test in mice, four-plate test in mice. Anxiolytic activity of the tested compound was confirmed in all behavioral tests used. The tested analog of aripiprazole showed anxiolytic activity at doses of 3, 10 and 30 mg/kg. In order to verify the specificity of the effects obtained in the above tests, the active doses of ADN-1319 were examined in control tests, i.e. spontaneous locomotor/exploratory activity in mice and rats, hot plate test in rats and free-drinking test in rats. Anxiolytic properties of the tested compound ADN-1319 may result from its multireceptor profile of action, namely partial agonist activity toward 5-HT1A receptors and/or antagonism toward 5-HT2A/5-HT6/5-HT7 ones.

Celem niniejszej pracy było zbadanie aktywności anksjolitycznej związku ADN-1319, będącego nowo zsyntezowanym analogiem arypiprazolu, który w badaniach in vivo wykazał aktywność przeciwpsychotyczną. Właściwości przeciwlękowe związku ADN-1319 zbadano przy użyciu czterech testów behawioralnych: testu konfliktu wg Vogla u szczurów, testu uniesionego labiryntu krzyżowego u szczurów, testu zagrzebywania u myszy, testu 4-płytek u myszy. Aktywność przeciwlękową badanego związku potwierdzono we wszystkich testach behawioralnych. Badany analog arypiprazolu wykazał aktywność przeciwlękową w dawkach 3, 10 i 30 mg/kg. W celu weryfikacji specyficzności otrzymanych efektów w powyższych testach, dla aktywnych dawek ADN-1319 wykonano eksperymenty kontrolne, w których oznaczono wpływ badanej substancji na aktywność spontaniczną/eksploracyjną u myszy i szczurów, na wrażliwość bólową i pragnienie u szczurów. Otrzymane specyficzne efekty przeciwlękowe ADN-1319 mogą wynikać z multireceptorowego profilu działania badanego związku, tj. właściwości częściowo-agonistycznych wobec receptorów 5-HT1A i/lub antagonistycznych wobec receptorów 5-HT2A/5-HT6/5-HT7.