Identity of an individual as a simulacrum

The thesis is a part of interdisciplinary research of a border of philopophy of culture, socjology and specifically sense of aesthetics. It contemplates the man’s place in the culture, and pays particular tension to communication process and the sphere of sensations, wchich are affecting the process of shaping man’s identity. Analysis of the subject requires a critique of the Cartesian way of thinking about the human entity- that’s why there is placed here a historical presentation of the dispute over the identity and methods of its manifestation. Essential part of the thesis focusec particularly on appeal to two philosophical methods. The first is hermeneutics, wchich finds its continuation in the delibarations of symbolic interactionists. The oteher- postmodernism, containing the study of symbolic interchange. The authors, whose method was developed in the thesis are Erwing Goffman, and Jean Baudrillard – representatives of (respectively) interactionism and non-classical semiotics, arising from the postmodern way of thinking. Reflection concluded at the thesis leads to the conclusion that the phenomenon of human identity and subjectivity are problematic phenomena, without the established order where the only constant is the presence of external influences. To the presentation of this aspect of identity, helpful may be Goffman’s theatrical methaphor, as well as the method of simulacra by Jean Baudrillard.

Praca wpisuje się w nurt interdyscyplinarnych badań na pograniczu filozofii kultury, socjologii, a także specyficznie rozumianej estetyki. Rozważa się w niej miejsce człowieka w kulturze, zwracając szczególną uwagę na procesy komunikacyjne, oraz sfery odczuwania, wpływające na proces kształtowania jego tożsamości. Analiza tematu wymaga poprowadzenia krytyki kartezjańskiego sposobu myślenia o ludzkiej jednostce, poprzez historyczną prezentację sporu o tożsamość i sposoby jej przejawiania się. Problemowa część pracy skupia się zwłaszcza na odwołaniu do dwu prądów filozoficznych- pierwszy z nich to hermeneutyka, która odnajduje swoją kontynuację w rozważaniach interakcjonistów symbolicznych, drugi zaś – postmodernizm, wraz z zawierającymi się w nim badaniami wymiany symbolicznej. Autorami, których metoda została rozwinięta w niniejszej pracy są Erwing Goffman, oraz Jean Baudrillard- reprezentanci odpowiednio interakcjonizmu i nieklasycznej semiotyki, wyłaniającej się z prądu postmodernistycznego. Refleksja zawarta w pracy doprowadza do konstatacji, że zjawisko tożsamości i ludzka podmiotowość są zjawiskami problematycznymi, bez ustalonego porządku, gdzie jedyną stałą jest obecność wpływów ze świata zewnętrznego. Prezentacji tak rozumianej tożsamości służyć będzie metafora teatralna Erwinga Goffmana, a także metoda symulakrów Jeana Baudrillarda.