A burnout syndrome STRESS U NURSE WORKING PROFESSIONAL IN HOSPITAL

Abstract Introduction: Burnout is produced by long-term exposure to stress, which is inextricably linked to the type of work performed. It presents itself as emotional exhaustion, depersonalization and lower levels of personal achievement. Stress in the workplace, the organization and the specificity, as well as interpersonal contacts aimed at the transfer of aid to another human cause that a person is not able to cope with their often negative emotions, escalating fatigue and strain. Lack of personal accomplishment is negative assessment of their professional competence and loss of job satisfaction.Objective: The aim of this study was to determine the severity of the phenomenon of burnout and its relationship with the methods of responding to the stress of professional nurses working in the hospital.Material and Methods: The study was conducted on a group of 140 nurses working at the hospital, working in surgical wards, conservative andclinics. The method of diagnostic survey, using a questionnaire Christina Maslach burnout (Maslach Burnout Inventory-MBI) Questionnaire Mini-COPE and the author's socio-demographic survey.Results: Emotional exhaustion in relation to the categorization of MBI by burnout syndrome is at a medium level. Depersonalization is at the border of low and intermediate level. Feelings of personal achievement is at a high level. The analysis of research shows that in the dimension of a sense of lack of personal achievement low sense of its performance is caused by their position in the occupational structure.Conclusions: No personal achievements have a significant impact on the functioning of nurses.

Wstęp: Wypalenie zawodowe powstaje w wyniku długotrwałej ekspozycji na stres, który jest nierozerwalnie związany z rodzajem wykonywanej pracy. Prezentuje się, jako wyczerpanie emocjonalne, depersonalizacja oraz obniżenie poziomu osobistych osiągnięć. Stres w środowisku pracy, jej organizacja oraz specyfika, a także kontakty interpersonalne ukierunkowane na przekazanie pomocy drugiemu człowiekowi powodują, że człowiek nie jest w stanie poradzić sobie z własnymi często negatywnymi emocjami, nasilającym się zmęczeniem i obciążeniem. Brak dokonań osobistych oznacza negatywną ocenę własnych kompetencji zawodowych i utratę satysfakcji z wykonywanej pracy. Cel: Celem badania było określenie nasilenia zjawiska wypalenia zawodowego i jego związku ze sposobami reagowania na stres zawodowy u pielęgniarek pracujących w szpitalu. Materiał i metody: Badanie zostało przeprowadzone na grupie 140 pielęgniarek pracujących w szpitalu, zatrudnionych w oddziałach zabiegowych, zachowawczych oraz przychodniach. Zastosowano metodę sondażu diagnostycznego, przy użyciu Kwestionariusza Wypalenia Zawodowego Christiny Maslach( Maslach Burnout Inventory-MBI), Kwestionariusza Mini-COPE i autorskiej ankiety społeczno-demograficznej.Wyniki: Emocjonalne wyczerpanie w odniesieniu do kategoryzacji MBI wg syndromu wypalenia kształtuje się na poziomie średnim. Depersonalizacja kształtuje się na granicy poziomu niskiego i średniego. Poczucie braku osobistych osiągnięć kształtuje się na poziomie wysokim. Z przeprowadzonej analizy badań wynika, że w wymiarze poczucia braku osobistych osiągnięć niskie poczucie własnych osiągnięć jest spowodowane przez zajmowane stanowisko w strukturze zawodowej.Wnioski: Brak osobistych osiągnięć ma znaczący wpływ na funkcjonowanie pielęgniarek.