Opieka zdrowotna dla osób pozbawionych wolności

Medical health care of people whose deprive of their liberty make an extraordinary essential and at the same controversial theme. Already the enforcement of a sentence of imprisonment is listed as an ailment, which can not be increased by limiting access to health services. My thesis is based primarily on the Executive Penal Code of 1997, the Minister of Justice regulations, laws and reports and statement - national and international.Of particular note in this study it deserves convicted primarily in the context of the patient and the move away from a paternalistic model and approach towards a partnership between the patient and the doctor. An important problem is also the treatment of persons deprived of their liberty, which hovers around compliance or violation of the principles of human dignity. Also mention the important role a doctor in prisons today, and health education activities for prisoners. I will present the functioning of medical care in prisons and the method of financing. A key issue will be the imaging and therapy specific to persons deprived of their liberty "voluntary compulsion" during their medical care. In the last part of my work I will try to present comments and reflections drawn national authorities and international and the impact of significant European Prison Rules.Summing up, although condemned are individuals who have committed an offense should be taken into account in relation to their aspect of humanity in the award health benefits, keep in mind that they are endowed with rights and obligations guaranteed by various acts mainly legal- the Constitution, although use of them in a way that takes into account limited- prison conditions.

Opieka medyczna osób pozbawionych wolności stanowi niezwykle istotny, a zarazem kontrowersyjny temat. Już samo wykonywanie kary pozbawienia wolności figuruje jako dolegliwość, której nie można jej zwiększać poprzez ograniczenie dostępu do świadczeń zdrowotnych.Moja praca magisterska opiera się głównie na kodeksie karnym wykonawczym z 1997 roku, rozporządzeniach Ministra Sprawiedliwości, ustawach oraz raportach i sprawozdaniach- krajowych i międzynarodowych.Na szczególną uwagę w tym opracowaniu zasługuje przede wszystkim skazany w kontekście pacjenta oraz odchodzenie od modelu paternalistycznego, a zbliżanie się w kierunku stosunków partnerskich pomiędzy pacjentem, a lekarzem. Ważnym problemem jest również traktowanie osób pozbawionych wolności, który oscyluje wokół przestrzegania lub łamania zasady godności człowieka. Wspomnę także o znaczącej roli lekarza w zakładach karnych współcześnie oraz działalności edukacji zdrowotnej dla skazanych. Przedstawię funkcjonowanie opieki medycznej w zakładach karnych oraz sposób jej finansowania. Kluczową kwestią będzie zobrazowanie terapii oraz charakterystycznego dla osób pozbawionych wolności „ dobrowolnego przymusu” podczas udzielania świadczeń zdrowotnych. W ostatnim fragmencie mojej pracy postaram się zaprezentować uwagi i refleksje sporządzone organy krajowe jak i międzynarodowe oraz oddziaływanie istotnych Europejskich Reguł Więziennych.Podsumowując mimo, że skazani są osobami, które dopuściły się czynu zabronionego powinno się uwzględnić w stosunku do nich aspekt człowieczeństwa przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych, pamiętać o tym, że są oni obdarzeni prawami i obowiązkami zagwarantowanymi w różnych aktach prawnych- głównie Konstytucji RP, choć korzystają z nich w sposób ograniczony- uwzględniający warunki odbywania kary.