Strategies of translating proper names in two Polish renditions of Aldous Huxley’s Brave New World

Celem mojej pracy jest zbadanie jak tłumaczenie nazw własnych odzwierciedla strategie udomowienia i wyobcowania. Pierwszy rozdział wprowadza i definiuje podstawowe pojęcia dotyczące udomowienia, wyobcowania i nazw własnych. Sekcja pierwsza prezentuje charakterystykę obydwu strategii zaproponowaną przez Venutiego. Druga część rozdziału dotyczy kwestii tłumaczenia nazw własnych. Rozdział drugi jest poświęcony literaturze dystopijnej, ze szczególnym uwzględnieniem Nowego Wspaniałego Świata jako przedstawiciela tego gatunku. Omawiają również odbiór powieści, a także kwestię plagiatu, o który krytycy oskarżali Huxleya. Rozdział trzeci analizuje przekład nazw własnych w dwóch polskich tłumaczeniach powieści: Stanisławy Kuszelewskiej (1935) oraz Bogdana Barana (1988). Rozdział oferuje zarówno ogólną charakterystykę, jak i bardziej szczegółową analizę poszczególnych wyborów tłumaczy.

The purpose of my thesis is to analyse how the strategies of domestication and foreignisation affect the translation of proper names. Chapter One defines the basic concepts of domestication and foreignisation, introduced by Lawrence Venuti. It also presents the issue of proper names in translation. Chapter Two is devoted to the description of dystopian fiction, with a particular focus on the analysis of Brave New World as a dystopian novel. It also discusses the reception of the novel and the case of plagiarism raised by the critics. Chapter Three analyses the translation of proper names in two Polish renditions of Huxley’s novel: that of Stanisława Kuszelewska (1935) and that of Bogdan Baran (1988). The chapter puts forward a general overview as well as a more detailed examination of the particular translators’ choices.