Interdyfuzja pochodnych fulerenów w cienkich warstwach PQT-12 pod wpływem wygrzewania rozpuszczalnikowego

In order to achieve high photoconversion efficiencie, it is necessary to better understand the diffusion mechanisms in the active layer of solar cells. The efficiency is highly dependent on the spatial arrangement of the components forming the active layer. Most common used system are layers consisting phases of C60 fullerene derivative and poly (3-alkilo thiophene). This two phases should interpenetrate to increase the interface area (create structure called bulk heterojunction BHJ). BHJ optimal shape can be obtained using thermal or vapor solvent annealing. In this research the bilayer of of poly (3,3”’ didodecyl quarter thiophene) (PQT 12) and C60 fullerene derivative was analyzed.

Aby osiągnąć wysoką wydajność foto-konwersji, niezbędne jest głębsze zrozumienie mechanizmów dyfuzyjnych w warstwie aktywnej ogniw słonecznych. Wydajność jest silnie zależna od przestrzennego ułożenia komponentów tworzących warstwę aktywną. Powszechnie używane układy wykorzystują warstwę złożoną z pochodnej fullerenu C60 i poli(3-alkilotiofenów). Te dwa składniki powinny przenikać się wzajemnie aby zwiększyć powierzchnię kontaktu ( utworzyć strukturę zwaną heterozłączem objętościowym -BHJ). Optymalna geometria BHJ osiągana jest poprzez wygrzewanie temperaturowe lub rozpuszczalnikowe. W niniejszej pracy badane były dwuwarstwy utworzone z poli(3,3''' didodecylo quatro tiofenu)(PQT-12) i pochodnych fullerenu C60.