An attempt to reform the situation of Jews in the Russian Empire during the reign of Alexander I

Z tak zwanym problemem żydowskim władze Imperium Rosyjskiego zetknęły się na większą skalę dopiero po pierwszym rozbiorze Rzeczypospolitej w 1772 roku. Wcześniej Żydzi na terenie państwa carów byli postrzeganiu jako element niechciany i wielokrotnie wydawane były dekrety wypędzające tę grupę ludności. Żydzi w państwie polsko-litewski posiadali specjalny status, byli de facto odrębnym stanem w ramach tamtejszego społeczeństwa. Posiadali własne sądownictwo, przywileje, samorząd oraz płacili określone podatki. Po zaanektowaniu wschodnich prowincji polskich przez Imperium Rosyjskie przed rządzącymi stanęło nie łatwe zadanie włączenia Żydów w ramy społeczeństwa rosyjskiego.Pierwsze kroki w tym kierunku podjęła imperatorowa Katarzyna II. Włączyła ona Żydów do rosyjskiego stanu kupieckiego i mieszczańskiego oraz tym samym podporządkowała ich odpowiednim dla tych stanów organom sądowniczym i administracyjnym. Rabini i kahały żydowskie od tamtej pory miały zajmować się tylko sprawami religijnymi i zbieraniem podatków. Ograniczony został udział Żydów w sprzedaży alkoholu i utrzymywaniu karczm, a dekretem z 1791 roku utworzona została tak zwana strefa stałego osiedlenia żydowskiego. Z pozoru reformy Katarzyny II mogły przypominać proces asymilacji ludności żydowskiej, jednak poprzez wprowadzenie strefy osiedlenia oraz podwójnego podatku dla Żydów, doprowadziły tak na prawdę do jeszcze większej izolacji.Pierwsza próba podjęcia kompleksowej reformy położenia ludności żydowskiej w Imperium Rosyjskim podjęta została dopiero za panowania Aleksandra I. Car w 1802 roku powołał w tym celu specjalną komisję. Efektem jej pracy było wydane w 1804 roku Ułożenie o Żydach.Dokument ten regulował większość podstawowych kwestii dotyczących życia ludności żydowskiej w Rosji. Utrzymana została strefa osiedlenia, poszerzona o gubernie astrachańską i kaukaską. Zmianie uległ podział ludności żydowskiej na stany. Zostali oni podzieleni na 4 kategorie: rolników, kupców, mieszczan, wytwórców i rzemieślników. Z przynależnością do poszczególnych grup wiązały się również określone przywileje. W kwestii edukacji dzieciom żydowskim został zapewniony dostęp do szkół ludowych, gimnazjów i uniwersytetów, wprowadzono jednak obowiązek noszenia odzieży na wzór polski lub niemiecki. W szkołach językiem wykładowym obowiązkowo miał być rosyjski, polski lub niemiecki. Najistotniejszą reformą było jednak zakazanie Żydom sprzedaży alkoholu oraz utrzymywania karczm i arend na wsi. Dodatkowo mieli oni zostać wysiedleni ze wsi i osad do miast i miasteczek, w wyznaczonym przez cara terminie. Ostatecznie nie udało się tego w pełni zrealizować, ze względu na brak możliwości logistycznych. Próba zreformowania położenia ludności żydowskiej w 1804 roku zakończył się niepowodzeniem. Duża część jej postulatów była nieprzemyślana i niemożliwa do zrealizowania. Reforma przede wszystkim nie uwzględniała opinii i mentalności samej ludności żydowskiej. W jej efekcie nie udało się dokonać produktywizacji ludności żydowskiej, wręcz przeciwnie. Żydzi mieszkający na wsi i zajmujący się sprzedażą alkoholu popadli w jeszcze większą biedę, a miasta i miasteczka zaczęły się przeludniać pod wpływem napływy żydowskiej biedoty ze wsi.

The authorities of the Russian Empire touched the so-called "Jewish problem" for the first time at the large scale after the first partition of the Polish- Lithuanian Commonwealth in 1772. Earlier Jews in the state of tsars were considered as the unwanted element. There were issued a number of decrees expelling this group outside the country border.Jews in the Polish-Lithuanian Commonwealth had a special status, in fact, they were a separate state in frames of the local society. They had own judiciary, privileges, local government bodies and also paid determined taxes. After annexing eastern Polish provinces by the Russian Empire the authorities of the country faced not a simple task to integrate the Jews into the frameworks of the Russian society.First steps in this direction were made by the empress Catherine II. She included the Jews into the Russian merchant and bourgeois state and in this way she subordinated them to judicial and administrative bodies appropriate for these states. Since then rabbies and Jewish cahals were supposed to deal only with religious matters and collecting of taxes paid by the Jewish community. The participation of Jews in the selling of alcohol and maintaining inns and taverns was reduced, and with decree from year 1791 was created so-called Jewish Pale of Settlement.Seemingly the reforms of Catherine II could remind the process of assimilation of the Jewish community, however, by establishing the Pale of Settlement and double taxes for the Jews, they led to even bigger isolation.The first attempt to lead the comprehensive reform of the situation of Jewish community in Russian Empire was made during the reign of tsar Alexander I. In 1802 he appointed a special commission for that purpose. The result of it is work was a Statute Concerning the Organization of the Jews. This document regulated the most fundamental questions concerning the life of the Jewish community in Russia.The Pale of Settlement has been kept, extended with two additional provinces, but the division of the Jewish population in the state has changed. They were divided into four categories: farmers, merchants, burghers, manufacturers and craftsmen. With the fact of belonging to particular groups were connected also the specific privileges.What regards education, Jewish children was provided access to elementary schools, junior high schools and universities, but they were obliged to wear clothes in Polish or German style. The teaching language supposed to be Russian, Polish or German. However, the most important was, that the Jews were forbidden to sell alcohol and maintain inns, taverns and leases in the countryside. Additionally, they supposed to be resettled from villages and settlements to cities and towns in the period set by the tsar himself, but it has not been realized because of lack of logistics capabilities.The attempt to reform the situation of Jews in the Russian Empire in 1804 failed, majority of it is assumptions were impossible to implement in reality. The reform did not take into consideration an opinion of the Jews themselves and the specific mentality of the Jewish community. As a result, it failed to implement the productiveness of the Jewish people. Jews, who were living in the countryside and were involved in the sale of alcohol fell into even greater poverty. At the same time cities and towns began to be overpopulated because of the Jewish poor people arriving from the countryside.