Diplomacy of the Holy See and its subjectivity in international law

W pracy podjęta jest próba zgłębienia kwestii podmiotowości Stolicy Apostolskiej w prawie międzynarodowym, jej źródła oraz kluczowe atrybuty, dające jej możliwość podejmowania działań dyplomatycznych, które również są tematem pracy.Ramy czasowe zagadnień opisywanych w pracy, to lata 1929 – 1989, czyli rok uzyskania podmiotowości w prawie międzynarodowym przez Stolicę Apostolską na mocy Traktatów Laterańskich oraz europejska „Jesień Ludów” z roku 1989, która istotnie zmieniła geopolityczną sytuację na Starym Kontynencie. Praca składa się z czterech rozdziałów. Pierwszy z nich to rys historyczny, opisujący okoliczności podpisania Traktatów Laterańskich oraz analiza podmiotowości publicznoprawnej Stolicy Apostolskiej z uwzględnieniem jej źródeł, koncepcji oraz kluczowych atrybutów.Kolejny rozdział obrazuje strukturę dyplomatyczną Stolicy Apostolskiej. W pierwszej części rozdziału opisana jest działalność placówek dyplomatycznych Stolicy Apostolskiej w trakcie I i II wojny światowej.Dalej przedstawiona jest ewolucja dyplomacji watykańskiej na przestrzeni lat od podpisania Traktatów Laterańskich. Kluczową częścią rozdziału drugiego jest opis organów dyplomacji Stolicy Apostolskiej z przedstawieniem kompetencji i przywilejów jej przedstawicieli.W rozdziale trzecim opisana jest zdolność Stolicy Apostolskiej do zawierania umów międzynarodowych, czyli jeden z kluczowych atrybutów świadczących o jej podmiotowości w prawie międzynarodowym.Ostatni rozdział dotyczy praktycznego wymiaru działalności dyplomatycznej Stolicy Apostolskiej w trakcie pontyfikatu Jana Pawła II. Rozdział otwiera wspomnienie okoliczności wyboru Kardynała Wojtyły na tron Biskupa Rzymu oraz reakcje opinii publicznej na taką decyzję konklawe. W dalszej części rozdziału zarysowane są relację pomiędzy Janem Pawłem II, a państwami bloku komunistycznego oraz rola papieża w obaleniu komuny.

The main goal of the thesis was to deepen issue of subjectivity of the Holy See in international law ; its sources and key attributes to take diplomatic action, which are also the subject of work. The time frame of the thesis is a period from 1929 to 1989,which is the year of obtaining subjectivity in international law by the Holy See under the Lateran Treaty and the European "Autumn of Nations" in 1989, which significantly changed the geopolitical situation in Europe. The work consists of four chapters. The first one is a historical view, describing the circumstances of the signing of the Lateran Treaties and analysis of the subjectivity of the Holy See. The next chapter illustrates the structure of diplomatic body of the Holy See. The first part of the chapter describes diplomatic activitity of the Holy See during World War I and II. Next chapter presents the evolution of Vatican diplomacy over the years since the signing of the Lateran Treaties. A key part of the second chapter describes the Holy See's diplomacy bodies powers and privileges of its representatives. The third chapter describes the ability of the Holy See to conclude international agreements, which is one of the key attributes testifying its subjectivity in international law. The last chapter is about the practical dimension of the diplomatic activity of the Holy See during the pontificate of John Paul II. It starts with the short memory of the circumstances when Cardinal Wojtyla got elected as a Bishop of Rome and the reactions of public opinion on the decision of the conclave. In the next section author shows the relationship between John Paul II and the countries of the Communist bloc and the Pope's role in the fall of communism.