Tytuł pozycji:
Investigative journalism in Poland after 1989
Investigative journalism, according to media experts and practitioners is one of the conditions for the emergence of civil society. Its mission is to expose various pathologies and detection scandals. In Poland, investigative journalism is currently in crisis. Editorial does not want to employ this type of reporters, fearing too high costs. In addition, investigative journalists more often leave the profession and take a job in PR agencies, where they can count on much higher wages. The most common investigative reporters describe the activities of politicians, intelligence services, prosecutors, businessmen and criminals. The specificity of investigative journalism is the use of informants or anonymous people, which gained journalist to cooperate. From my research it shows that Polish investigators reporters in similar proportions have used in official publications, documents and knowledge informants. Also, do not they use techniques such as provocation of journalism, observation or hidden camera. Court judgments relating to the journalistic provocation are not conclusive, hence hard to assess the legality of this method. Some Polish codes of journalistic ethics investigative journalism confer a privileged position.
Dziennikarstwo śledcze zdaniem medioznawców i praktyków jest jednym z warunków powstawania społeczeństwa obywatelskiego. Jego zadaniem jest demaskowanie rozmaitych patologii oraz wykrywanie afer. W Polsce dziennikarstwo śledcze obecnie przeżywa kryzys. Redakcje nie chcą zatrudniać tego typu reporterów w obawie przed zbyt dużymi kosztami. Dodatkowo dziennikarze śledczy coraz częściej odchodzą z zawodu i podejmują pracę w agencjach PR, gdzie mogą liczyć na dużo większe wynagrodzenie. Najczęściej reporterzy śledczy opisują działalność polityków, służb specjalnych, prokuratorów, biznesmenów oraz przestępców. Specyfiką dziennikarstwa śledczego jest korzystanie z informatorów, czyli osób anonimowych, które dziennikarz pozyskał do współpracy. Z moich badań wynika, że polscy reporterzy śledczy w podobnych proporcjach wykorzystywali w publikacjach oficjalne dokumenty oraz wiedzę informatorów. Ponadto nie korzystają oni z technik takich jak: prowokacja dziennikarska, obserwacja czy ukryta kamera. Wyroki sądów odnoszące się do prowokacji dziennikarskiej nie są jednoznaczne, stąd ciężko ocenić legalność tej metody. Niektóre polskie kodeksy etyki dziennikarskiej przyznają dziennikarstwu śledczemu uprzywilejowaną pozycję.