Analiza postępowania i wyniki leczenia pacjenta z artrogrypozą dystalną po artrodezie stawu nadgarstkowego.

Artrogrypoza to wrodzona sztywność wielostawowa, charakteryzująca się licznymi przykurczami stawowo-mięśniowymi. Obecnie za najczęstszą przyczynę występowania artrogrypozy uważa się akinezję płodu. Ze względu na niejednolity charakter i szerokie spektrum objawów artrogrypoza zyskała miano wielowymiarowej i rzadkiej jednostki chorobowej. W niniejszej pracy opisano postępowanie rehabilitacyjne i wyniki leczenia ośmioletniego pacjenta z artrogrypozą dystalną po artrodezie stawu nadgarstkowego kończyny górnej lewej.Pacjent od urodzenia uczestniczy w procesie leczenia rehabilitacyjnego. Stosowana rehabilitacja zachowawcza dąży do zapewnienia maksymalnej sprawności psychomotorycznej. Kluczowe metody usprawniania pacjenta po zabiegu artrodezy to elementy koncepcji PNF oraz NDT - Bobath. Celem rehabilitacji pooperacyjnej jest poprawa zdolności małej motoryki, poprawa zakresu ruchu w stawie nadgarstkowym, utrzymanie aktywności mięśni kończyny górnej, zwłaszcza prostowników przedramienia oraz zwalczanie patologicznych wzorców ruchowych wynikających z kompensacji.Oceny stanu funkcjonalnego oraz strukturalnego pacjenta dokonano za pośrednictwem Disc-o-gramu przed i po zabiegu operacyjnym. Analiza wyników badań umożliwiła dobór odpowiedniej i kompleksowej rehabilitacji, dążącej do usamodzielnienia pacjenta w przyszłości. Pacjent pomimo licznych ograniczeń motorycznych wykazuje dużą samodzielność w zakresie stanu funkcjonalnego.

Arthrogryposis multiplex congenita is characterised by multiple contractures of joints and muscles. Currently the most common cause of arthrogryposis is fatal akinesia. Due to the heterogenous nature and the broad spectrum of symptoms arthrogryposis has been recognized as a multidimensional and rare disease. The study describes results of rehabilitation treatment eight-year patient with distal arthrogryposis after arthrodesis of the wrist joint in the left upper limb.Rehabilitation is carried out from birth. Conservative rehabilitation seeks to maximize psychomotor skills. The main method of improving patient after arthrodesis are elements of the concept of PNF and NDT - Bobath. The goal of postoperative rehabilitation is to improve the ability of small motor skills, improve range of motion in the wrist , maintaining the activity of the muscles of the upper limb, especially the extensor forearm and reduce pathological movement patterns, which are the consequence of compensation. Evaluation of the functional and structural patient was made by Disc-o-gram before and after surgery. Analysis of the results allowed the selection of adequate and comprehensive rehabilitation, which seeks independence for the patient in the future. The patient despite numerous motor limitation has a high self-reliance in the field of functional state.