Microvesicles, also known as MV, are spherical structures released both by healthy andtumor-derived cells. This two groups division into ectosomes (0,1-1 μm) and exosomes (30-100nm) depends on their size and the way of creation. MV can be found in body fluids such as blood,urine, amniotic fluid, saliva and cell-breeding cultures. Both ectosomes and exosomes are thecarriers of many bioactive molecules ( the majority of them are proteins and microRNA) and areconsidered to be the important tie in intercellular connection and the efficient functioning of theimmune system. Furthermore, there are also MV with the cancer derivation ( TDM, tumor-derivedmicrovesicles) - oncosomes, characterized by a specific cancer markers on their surface, suggestingtheir key role in cancer and metastasis progression. Among the ectosomes proteins one can find theglycoproteins with sialic acid. Sialic acids are the derivatives of neuraminic acid (Neu). They aremade of 9 carbon atoms and unrestricted carboxyl group by the anomeric carbon C2, which givesthe cell detrimental lading in physiological conditions. It creates glycoside bindings type α2,3 , α2,6and α2,8 in oligosaccharides. The main function of sialic acids is the protection of the protein partof the glycoprotein from the proteolytic enzymes and the influence over their conformation,viscosity and structure. The main aim of this work was showing the existence of α2,3 and α2,6associated sialic acids in protein molecules of ectosomes released by the malignant melanoma typeWM 266-4 and Lu 1205 cells. To this end, tumor cells were grown in specific conditions up thepoint of receiving the monolayer. Ectosomes were extracted from medium by the differentialspinning. The proteins were separated electrophoretically and transferred onto PVDF membrane. Inorder to identify the sialic acids, the membranes were incubated with lectines specificallyrecognizing α2,3 MAA lectine ( Maackia amurensis) and α2,6 binding lectine SNA ( Sambucusnigra) and the color reaction was carried. The colour reaction resulted in receiving the strias ofadequate mass. On the basis of the received results we can state that ectosomes contain proteinsconnected with sialic acid both with α2,3 and α2,6 binding and the differences in the quantity of thespecific type of the binding depending on the molecule line were proven.
Mikrocząsteczki, określane również mikropęcherzykami (MV) są kulistymi strukturamiuwalnianymi zarówno przez prawidłowe jak i nowotworowe komórki. Podział na dwie grupy jestzależny od rozmiaru: ektosomy (0,1-1μm) oraz egzosomy (30-100nm) i sposobu tworzenia. MVwystępują w płynach ustrojowych m.in. we krwi, moczu, ślinie i płynie owodniowym orazpożywce hodowlanej w hodowlach komórkowych. Zarówno ektosomy jak i egzosomy są nośnikamiwielu bioaktywnych cząsteczek (większość z nich to białka i microRNA) dlatego też uważane są zaistotne ogniwo w komunikacji międzykomórkowej i w efektywnym działaniu układuodpornościowego. Ponadto wyróżnia się również MV pochodzenia nowotworowego (TDM, tumorderivedmicrovesicles) - onkosomy, które posiadają na swojej powierzchni charakterystycznemarkery nowotworowe, co wskazywać może na ich kluczową rolę w progresji chorobynowotworowej oraz metastazie. Wśród białek obecnych w ektosomach znajdują się równieżglikoproteiny z kwasem sjalowym. Kwasy sjalowe są pochodnymi kwasu neuraminowego (Neu).Zawierają 9 atomów węgla oraz wolną grupę karboskylową przy anomerycznym węglu C2, która wwarunkach fizjologicznych nadaje ujemny ładunek cząsteczce. W oligosacharydach tworzywiązania glikozydowe typu α2,3 , α2,6 oraz α2,8. Głównymi funkcjami kwasów sjalowych sąochrona części białkowej glikoprotein przed enzymami proteolitycznymi oraz wpływ na ichkonformacje, lepkość i strukturę. Celem pracy było wykazanie obecności α2,3 oraz α2,6 wiązanychkwasów sjalowych w białkach ektosomów uwalnianych z komórek nowotworowych czerniakazłośliwego skóry linii WM 266-4 i Lu 1205. W tym celu hodowano komórki nowotworowe wodpowiednich warunkach do momentu uzyskania monowarstwy. Ektosomy uzyskano z pożywkihodowlanej metodą różnicowego wirowania. Białka rozdzielono elektroforetycznie (SDS-PAGE) iprzeniesiono na błonę PVDF. W celu identyfikacji kwasów sjalowych błony inkubowano zlektynami specyficznie rozpoznającymi wiązania α2,3 lektyna MAA (Maackia amurensis) orazwiązania α2,6 lektyna SNA (Sambucus nigra) i przeprowadzono reakcję barwną. W wyniku reakcjibarwnej uzyskano prążki odpowiadające białkom z kwasem sjalowym. Na podstawie uzyskanychwyników stwierdzono, że ektosomy zawierają białka posiadające glikany wiązane z kwasemsjalowym wiązaniem zarówno α2,3 jak i α2,6, oraz zauważono różnice w liczbie białek reagującychz MAA i SNA w zależności od linii komórkowej.
