The model of nursing care of a school age child with allergic rhinitis

Allergic rhinitis (AR) is the most common disease of the upper respiratory system in children inflammatory, following IgE-mediated as a result of exposure to the allergen. In Poland, the incidence of AR is maintained at a level of 23.6% in the 6-7-year-olds and 24.6% in the 13-14-year-olds, which is an important clinical problem, affecting the quality of life of the child, his behavior, performance at school and sleep or cognition. Typical symptoms include: runny nose, itching of the nose, paroxysmal sneezing and nasal obstruction. Currently operating division takes into account the timing of symptoms (periodic or chronic AR) and the degree of severity (mild or moderate/heavy AR). Diagnosis involves performing medical history and physical examination, and order additional tests. On the basis of a recognition the appropriate preventative treatment, pharmacological and long-term operating allergen immunotherapy are selected. The safest and the most effective local treatment consists applying the drug to the nasal mucosa. The main preventive measures AR should strive to remove allergens from the environment and to reduce allergen exposure. Neglecting of treatment can cause complications and the development of co-morbidities, the most important of which is bronchial asthma. In the case of AR on chronic nature of the disease diagnosis of testing for exclusion/confirmation of asthma should be broadened, whereas patients diagnosed with asthma should be evaluated for the AR.The aim of this study is to present an overview of the disease and to develop a model of nursing care for school age children with allergic rhinitis based on the available literature in recent years.

Alergiczny nieżyt nosa (ANN) jest najczęściej występującym schorzeniem górnych dróg oddechowych u dzieci na tle zapalnym, w następstwie reakcji IgE-zależnej w wyniku ekspozycji na alergen. W Polsce zapadalność na ANN utrzymuje się na poziomie 23,6% w grupie 6-7-latków oraz 24,6% w grupie 13-14-latków, co stanowi istotny problem kliniczny wpływający na jakość życia dziecka, jego zachowanie, sprawność w szkole, a także sen czy funkcje poznawcze. Typowe objawy choroby to: wyciek wodnistej wydzieliny z nosa, uczucie świądu nosa, napadowe kichanie oraz upośledzenie drożności nosa. Obecnie funkcjonujący podział uwzględnia czas występowania objawów (okresowy lub przewlekły ANN) oraz stopień nasilenia objawów (łagodny lub umiarkowany/ciężki ANN). Diagnostyka obejmuje przeprowadzenie wywiadu medycznego oraz badania fizykalnego, a także dodatkowe badania. Na podstawie ustalonego rozpoznania dobiera się leczenie prewencyjne, farmakologiczne oraz długotrwale działającą immunoterapię alergenową. Najbezpieczniejsze i najskuteczniejsze jest leczenie miejscowe polegające na aplikowaniu leku na błonę śluzową nosa. Główne działania prewencyjne ANN powinny dążyć do usunięcia alergenu z otoczenia oraz zmniejszenia ekspozycji alergenowej. Zaniedbanie leczenia może być przyczyną wystąpienia powikłań i rozwoju chorób współistniejących, z których najistotniejsza jest astma oskrzelowa. W przypadku występowania ANN o przewlekłym charakterze choroby należy rozszerzyć diagnostykę o badania w kierunku wykluczenia/potwierdzenia występowania astmy, natomiast u osób z rozpoznaną astmą należy przeprowadzić badanie w kierunku ANN.Celem pracy jest przedstawienie ogólnego zarysu choroby oraz opracowanie modelu opieki pielęgniarskiej nad dzieckiem w wieku szkolnym z alergicznym nieżytem nosa w oparciu o dostępną literaturę z ostatnich lat.