Ocena aktywności przeciwzapalnej nowych połączeń cynku z wybranymi kwasami ksantonylooksypropionowymi

Cynk, będący jednym z najważniejszych pierwiastków śladowych pełni wiele ważnych funkcji, wpływając na homeostazę organizmu. Jest składnikiem białek, kofaktorem wielu reakcji enzymatycznych, modulatorem komórek układu odpornościowego. Charakteryzuje się aktywnością przeciwzapalną i antyoksydacyjną. Ponadto pełni rolę w procesach transkrypcji i naprawy DNA, procesach zapamiętywania, czy też przekazywania sygnałów. Jest niezbędnym składnikiem organizmu, a jego niedobory wywołują szereg dolegliwości i chorób.W niniejszej pracy magisterskiej badano działanie połączeń cynku, z pochodnymi ksantonu, które charakteryzują się wielokierunkową aktywnością, wykazując działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe, przeciwhistaminowe, czy przeciwdrgawkowe.W ramach doświadczenia oceniono działanie przeciwobrzękowe, przeciwbólowe oraz wpływ na błonę śluzową żołądka związków o symbolach MH-107/12, MH-108/12 oraz MH-109/12, będącymi połączeniami cynku z wybranymi kwasami ksantonylooksy propionowymi. Badane związki podawano szczurom w dawkach 50, 100 oraz 200 mg/kg, używając, jako związków odniesienia ketoprofenu i kwasu acetylosalicylowego. Następnie wstrzyknięto podpowięziowo do tylnych łap szczurów karagen, w celu wywołania obrzęku. Aktywność przeciwobrzękową zbadano za pomocą metody Wintera, badając przyrost objętości łap szczurów za pomocą pletyzmometru. Do określenia działania przeciwbólowego zastosowano metodę Randala i Selitto, badając odporność szczurów na ból, przy pomocy analgezymetru. W celu sprawdzenia wpływu związków na błonę śluzową żołądka posłużono się metodą Komatsu, obserwując makroskopowo żołądki zwierząt.Otrzymane wyniki potwierdziły aktywność przeciwobrzękową badanych związków, a także ich działanie przeciwbólowe porównywalne, a nawet większe niż w przypadku ketoprofenu i kwasu acetylosalicylowego. Makroskopowe badanie żołądków wykluczyło efekt ulcerogenny dla badanych substancji.Wyniki przeprowadzonego eksperymentu świadczą o celowości badań nad nowymi połączeniami cynku z kwasami ksantonylooksy-propionowymi i możliwości ich przyszłego wykorzystania w terapii wielu chorób, pozwalając na zwiększenie skuteczności i zmniejszenie działań niepożądanych.

Zinc is one of the most important microelement and has a lot of important functions, which affects organism homeostasis. It is a protein ingredient, cofactor of enzymatic reactions and modulator of immune system cells. It has also an anti-inflammatory and antioxidant activity. Furthermore it plays a role in transcription and DNA reparation processes, memorization or signal transduction. Zinc is essential organism ingredient and its deficiency can lead to huge amount of afflictions and diseases. In this work zinc with xanthon-type compounds with its anti-inflammatory, analgetic, antihistamic and antiepileptic activity were examined. During this experiment antiedematous and analgetic activity were analysed also the influence on gastric mucosa of substances named MH-107/12, MH-108/12, MH-109/12 which are zinc and xanthon acid compounds. Substances were administered to rats in three increasing dosages: 50, 100 and 200 mg/kg. Ketoprofen and acetylsalicylic acid were used as reference compounds. Then carrageenan was injected into the paws of rats in order to induce an inflammation. Antiedematous activity was measured using plethysmometer to check the increase in volume of the rat’s paw according to Winter’s method. To check analgetic activity of substances Randal and Selitto method was used. In order to notice the influence on gastric mucosa, animals stomachs were observed macroscopically as Komatsu method said.Received results confirm antiedematous and analgetic activity of examined substances. It was similar or even higher than ketoprofen and acetylsalicylic acid analgetic activity. Results of stomachs observations exclude side effects for tested substances.Effects of this experiment suggest that search for the new combination of zinc and xanthon-type compounds is reasonable. There is a possibility in the future to use such substances in many diseases because of the chance to improve drug effectiveness and reduce side effects.