Contribution of selected oxidant-antioxidant markers in oral lichen planus in adults

Oral lichen planus (OLP) is a chronic inflammatory disease of the mucous membranes. Among the etiological factors of the disease, specific and non-specific immune mechanisms are distinguished. However, the mechanisms associated with oxidative stress are also contemplated. This work presents the patomechanism of oral lichen planus, with a particular focus on the role of oxidative stress, its origins, development and consequences of its occurrence in the organism.The total amount of 92 patients was divided into three groups (control, reticular form, erosive form), and have been undergone the examination of levels of total antioxidant capacity (TAC), glutathione (GSH) and malondialdehyde (MDA). The assessment of the selected parameters’ concentration was performed by spectrophotometric and, in the case of MDA, fluorimetric methods. Results were expressed as concentration per volume unit of saliva and per amount of saliva protein.Results: The concentration of malondialdehyde (MDA) was significantly higher in all groups with OLP in comparison to the control group of healthy individuals. Concentrations of total antioxidant capacity (TAC) and glutathione (GSH) were significantly lower in the examined groups compared to the control group. Changes in concentrations of those markers differed significantly depending on the form of the disease and its severity and didn’tt depend on age and gender of the patients.

Liszaj płaski jamy ustnej (OLP, ang. oral lichen planus) jest przewlekłą chorobą zapalną błon śluzowych. Wśród czynników etiologicznych choroby wyróżnia się specyficzne i niespecyficzne mechanizmy immunologiczne. Niemniej jednak rozważane są również mechanizmy związane ze stresem oksydacyjnym. Praca przedstawia patomechanizm liszaja płaskiego jamy ustnej, ze szczególnym uwzględnieniem roli stresu oksydacyjnego, jego genezy, rozwoju i konsekwencji występowania w organizmie. U 92 pacjentów podzielonych na trzy grupy badane (kontrolna, postać siateczkowa, postać nadżerkowa) zostały zbadane poziomy całkowitej zdolności antyoksydacyjnej (TAC, ang. total antioxidant capacity), glutationu (GSH) oraz malonylodialdehydu (MDA). Oznaczenia stężeń wybranych parametrów przeprowadzono metodami spektrofotometrycznymi oraz, w przypadku MDA, fluorymetryczną. Powyższe wskaźniki zostały przedstawione jako stężenie w jednostce objętości śliny oraz w przeliczeniu na białko zawarte w ślinie.Wyniki: Stężenie malonylodialdehydu (MDA) było znacząco wyższe we wszystkich grupach z liszajem, w porównaniu do grupy kontrolnej zdrowych osób. Stężenia całkowitej zdolności antyoksydacyjnej (TAC) oraz glutationu (GSH) były znacząco niższe w grupach badanych, w porównaniu do grupy kontrolnej. Zmiany stężeń oznaczanych wskaźników istotnie różniły się w zależności od postaci choroby i jej nasilenia oraz nie zależały od wieku i płci pacjentów.