Analiza interwencji zespołów ratownictwa medycznego do pacjentów onkologicznych po 45 roku życia w materiale SP ZOZ w Sanoku w latach 2012 -2015.

Stale wzrastająca liczba przypadków onkologicznych staje się istotnym aspektem funkcjonowania systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne (PRM). Celem pracy była ocena interwencji Zespołów Ratownictwa Medycznego do pacjentów onkologicznych po 45 roku życia na postawie materiału SP ZOZ w Sanoku w latach 2012 – 2015. Dokonano analizy 29 607 kart medycznych czynności ratunkowych oraz kart zlecenia wyjazdu Zespołów Ratownictwa Medycznego (ZRM). Wyodrębniono 402 karty, w których przyczyną nagłego zagrożenia zdrowotnego i zadysponowania karetki pogotowia była choroba nowotworowa. W opracowaniu wyników posłużono się arkuszem kalkulacyjnym Excel oraz programem STATISTICA PL 12. Do oceny istotności różnic wykorzystano test χ2, U Manna – Whitney’a, Shapiro – Wilka oraz przyjęto poziom istotności α = 0,05. Na podstawie przeanalizowanej dokumentacji stwierdzono, iż liczba wyjazdów ZRM do pacjentów onkologicznych wykazuje tendencję wzrostową z roku na rok. Blisko 83% interwencji zostało zrealizowanych przez zespoły podstawowe. Przeważającą część wyjazdów odnotowano w kodzie pilności „K2” oznaczającym tryb pilny. ZRM pracujące na zmianie dziennej (w godzinach 7: 00 – 19: 00) wykazały się większą aktywnością w stosunku do pacjentów z chorobą nowotworową. Efektem większości interwencji Zespołów Ratownictwa Medycznego było przetransportowanie pacjentów do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego (SOR). Zespoły podstawowe działanie to podjęły aż w 78,4% przypadków. Odnotowano 22 zgony. Analiza statystyczna wykazała większy odsetek zgonów wśród interwencji na sygnałach (12,2%). Zespoły „S” w stosunku do „P” znacznie częściej pozostawiały pacjenta na miejscu zdarzenia (33,3%) oraz obserwowały zgon (14,5%). W zespole z lekarzem odnotowano krótszy czas trwania medycznych czynności ratunkowych. Kod pilności na sygnałach stał się charakterystyczny dla zespołu specjalistycznego (92,8%), natomiast bez sygnałów dla podstawowego (74,8%). Zadysponowane zespoły wyjazdowe w grupie kobiet interweniowały najczęściej (21%) z powodu nowotworów układu pokarmowego, w grupie mężczyzn główną przyczyną były nowotwory układu oddechowego – 32%. Aż u 45% pacjentów ze zdiagnozowanym nowotworem nie podjęto jakiejkolwiek próby farmakoterapii.

Ever increasing number of cancer cases is a sufficient reason for Public Medical Rescue Service. The main goal of this thesis is an assessment of rescuers reaching oncological patients over forty-five years old. It was based on the hospital material in Sanok from 2012 to 2015. The parenting analysis was conducted on the basis of 29607 medical cards of rescue actions and rescue departure orders. There were 402 separated cards in which the main cause of health danger and ambulance departures was cancer.In order to analyse results Excel spreadsheets was used as well as Statistica PL 12 programme. In order to analyse statistical evaluation level the test χ2, U Mann – Whitney’s and Wilk’s Shapiro was used and the statistical evaluation level was 0,05. The analysed data showed that the amount of rescue departures to oncological patients is still increasing. There were nearly 83% interventions done by rescue teams. Most of the rescue departures was in ‘K2’ procedure which means an urgency. The rescuers who worked during the day from 7 a.m. till 7 p.m. proved their hard work towards oncological patients. The aim of the rescue team interventions was taking patients to Emergency Room. The rescue teams are estimated to do 78,4 % cases. There were 22 fatalities. According to the statistical data there were more fatalities while urgent interventions (12,2%). ‘S’ teams more often left patients in sudden events (33%) and they watched the death (14,5%) than ‘P’ teams. It took shorter time for rescue action when there was a doctor. An urgency code with flashing lights was for specialized team (92,8%) while with no flashing lights was for basic team (74,8%). Women taken to hospital were suffering from cancer of the digestive system while men suffering from cancer of the respiratory system (32%). However, 45% oncological patients were not pharmacologically treated.