Bezokolicznik i konstrukcje bezokolicznikowe

This work is dedicated to the issue of the infinitive and the infinitive constructions. The infinitive is a grammatical phenomenon, which is used in many situations and adopts various forms. The aim of this work is to systematize available knowledge of the infinitive and its constructions. The first chapter describes the definition of the infinitive and its forms. The second chapter takes a close look to the infinitive with zu, which requires valency. Here is above all the function of the infinitive with zu described as well as its place in the sentence and its features. In the next chapter the verbs which combine whit infinitive and accusative are given. The fifth chapter is dedicated to the issue of Ersatzinfinitiv and presents the situations in which the Ersatzinfinitiv is used instead of past participle. The sixth chapter characterizes the adverbial infinitive constructions. The attention is drawn to the adverbial infinitive constructions, in particular to the constructions with um...zu, ohne...zu, (an)statt...zu. The last chapter concentrates on the infinitive constructions in the function of subject and object.

Niniejsza praca poświęcona jest zagadnieniu bezokolicznika i konstrukcjom bezokolicznikowym. Bezokolicznik jest zjawiskiem gramatycznym, które znajduje zastosowanie w wielu sytuacjach i przybiera różne formy. Celem mojej pracy jest usystematyzowanie dostępnej wiedzy na temat bezokolicznika i konstrukcji bezokolicznikowych. Pierwszy rozdział przedstawia definicję i formy bezokolicznika. Drugi rozdział zajmuje się bezokolicznikiem występującym z partykułą zu, który wymaga walencji. Przede wszystkim opisana jest tu funkcja bezokolicznika z partykułą zu jak i jej miejsce w zdaniu oraz jej cechy. W następnym rozdziale wymienione są czasowniki, które łączą się z bezokolicznikiem i przedstawiona jest jego funkcja. Czwarty rozdział charakteryzuje konstrukcję ACI oraz czasowniki, które łączą się z biernikiem i bezokolicznikiem. Rozdział piąty poświęcony jest pojęciu Ersatzinfinitiv i przedstawia sytuacje w których używa się go zamiast imiesłowu czasu przeszłego. Rozdział szósty charakteryzuje okolicznikowe konstrukcje bezokolicznikowe, które dzielą się na dwie grupy: na te, które wymagają walencji i na te, które są od niej niezależne. Skupiono się tutaj na okolicznikowych konstrukcjach bezokolicznikowych, które są niezależne od walencji w szczególności na konstrukcjach z um... zu, ohne...zu oraz (an)statt...zu. Ostatni rozdział koncentruje się na konstrukcjach bezokolicznikowych występujących w funkcji podmiotu i dopełnienia.

Die vorliegende Arbeit wird dem Begriff des Infinitivs und den Infinitivkonstruktionen gewidmet. Der Infinitiv ist eine grammatische Erscheinung, die Anwendung in verschiedenen Situationen findet und verschiedene Formen annimmt: er kann als substantivierter Infinitiv, als substantivischer Infinitiv, als Attribut und als reiner oder der zu-Infinitiv erscheinen. Das Ziel meiner Arbeit ist es zugängliches Wissen, das den Infinitiv und die Infinitivkonstruktionen betrifft, zu systematisieren. Das erste Kapitel stellt die Definition und den Formenbestand des Infinitivs dar. Das zweite Kapitel beschäftigt sich mit dem Infinitiv mit der Partikel zu. Der Infinitiv mit zu ist valenzbedingt und kann entsprechende Leerstellen der Wortarten ausfüllen. Hier werden vor allem die Funktion des Infinitivs mit der Partikel zu und die Stellung der Partikel zu sowohl ihre Merkmale beschrieben. Im nächsten Kapitel wird der reine Infinitiv beschrieben. Hier werden vor allem die Verben, die sich mit dem reinen Infinitiv verbinden, aufgezählt und die Funktion des reinen Infinitivs dargelegt. Das vierte Kapitel charakterisiert die sogenannte ACI-Konstruktion und die Verben, die sich mit dem Akkusativ und dem Infinitiv verbinden. Das fünfte Kapitel ist dem Ersatzinfinitiv gewidmet, hier werden die Situationen, in welchen man den Ersatzinfinitiv statt des Partizips II verwendet, gegeben. Das sechste Kapitel charakterisiert adverbiale Infinitivkonstruktionen, die sich in zwei Gruppen aufteilen: valenzbedingte und valenzunabhängige Infinitivkonstruktionen. Hier wird die Aufmerksamkeit auf die valenzunabhängigen Infinitivkonstruktionen gelenkt, insbesondere auf die Konstruktionen mit um... zu, ohne...zu und (an)statt...zu. Das letzte Kapitel konzentriert sich auf die Infinitivkonstruktionen in der Funktion des Subjekts und des Objekts.