Mit o Orfeuszu w operze. Analiza trzech oper z różnych epok historycznych

The aim of this study is to consider the interpretation of the myth of Orpheus in three works of opera: "Orpheus" by Claudio Monteverdi, "Orpheus and Euridice" by Christoph Willibald Gluck, and "Orpheus in the Underworld" by Jacques Offenbach. The text begins with the general characteristics of myth, and in particular has shown its importance in the ancient world and to present the myth of Orpheus, based on ancient sources.The main part of the work includes brief descriptions of three historical periods this opera created (early Baroque, Classicism and Romanticism), a presentation of their creators, and finally analysis of the same operas. The analysis takes into account primarily the impact of the "spirit" of the period for understanding the contents of the ancient myth of Orpheus, by both composers and librettists. It was made the list of convergences and differences between the ancient story of Orpheus and its opera interpretations. Although the myth of Orpheus is very simple, it involves a lot of meanings and symbols.It was interpreted differently, depending on which part of the story they wanted to underline at the time. Claudio Monteverdi and Alessandro Striggio in the final of his opera pay tribute to the power of love, turning in his opera tragic ending to a happy end. Christoph Willibald Gluck and Ranieri de Calzabigi limited the number of main characters on stage, exposing the character of Eurydice, which in the ancient versions is a figure from the background. Jacques Offenbach made a parody of the myth, having mainly to ridicule the then French Empire.

Celem niniejszej pracy jest rozważanie interpretacji mitu o Orfeuszu w trzech dziełach operowych: "Orfeusz" Claudia Monteverdiego, "Orfeusz i Eurydyka" Christopha Willibalda Glucka i "Orfeusz w piekle" Jacquesa Offenbacha. W pierwszej kolejności dokonana została ogólna charakterystyka mitu, a w szczególności ukazanie jego znaczenia w antycznym świecie oraz przedstawienie mitu o Orfeuszu w oparciu o źródła starożytne. Zasadnicza część pracy zawiera krótkie opisy trzech historycznych okresów, w których powstały wspomniane opery (wczesny barok, klasycyzm i romantyzm), prezentacją ich twórców i wreszcie analizą samych dzieł operowych. Analiza uwzględnia przede wszystkim wpływ „ducha” danej epoki na rozumienie treści antycznego mitu o Orfeuszu, zarówno przez kompozytorów jak i librecistów. Dokonane zostało także zestawienie zbieżności i różnic między antyczną opowieścią o Orfeuszu i jej operowymi interpretacjami. Mit o Orfeuszu, choć bardzo prosty, wiązano z nim wiele znaczeń i symboli. Interpretowano go różnie, w zależności od tego, jaki element opowieści chciano w danym momencie podkreślić. Claudio Monteverdi i Alessandro Striggio w finale swojej opery składają hołd potędze miłości, zamieniając w swojej operze zakończenie tragiczne na happy end. Christoph Willibald Gluck i Ranieri de Calzabigi ograniczyli liczbę głównych postaci na scenie, eksponując postać Eurydyki, która w wersjach antycznych jest figurą z tła. Jacques Offenbach dokonał parodii mitu, mając głównie na celu ośmieszenie ówczesnego cesarstwa Francuzów.