An analysis of the quality of partnership-based relationships of visually impaired people - qualitative research

Podstawowym celem badania było sprawdzenie jakości związku, więzi między partnerami oraz satysfakcji z życia u osób z dysfunkcją wzroku. Aby zbadać powyższe zagadnienie, wykorzystałem następujące kwestionariusze: Polską wersję skali G.B. Spaniera (DAS), Skalę Satysfakcji z Życia SWLS E. Diener’a, R.A. Emmons, R.J. Larson’a, S. Griffin oraz Skalę więzi małżeńskiej J. Szopińskiego. Ponadto użyłem metody wywiadu i genogramu. Wyniki, które otrzymałem, wskazują na to, iż dysfunkcja wzroku w sposób znaczący nie wpływa na związek, istnieje natomiast kilka zależności. Osoby będące w związkach z osobami niewidomymi odgrywają rolę ich przewodników, ponadto osoby niewidome utrzymują bardziej zażyłe relacje z rodzinami generacyjnymi. Zarówno jakość związku, jak i więź małżeńska jest większa u osób związanych z niewidomymi, niż u pary zdrowo widzącej. Najwyższą satysfakcję z życia wykazują mężczyźni pozostający w związkach niezależnie od tego, czy są z partnerami widzącymi, czy też nie. Kobiety natomiast wykazują niższy poziom satysfakcji z życia w przypadku, gdy ich partner jest niewidomy. Powyższe wyniki mogą stanowić podłoże do dalszego badania struktur rodzinnych osób niewidomych, jak również ich relacji z rodzinami generacyjnymi. Ponadto mogą stanowić podłoże do stworzenia odpowiedniego programu wczesno-interwencyjnego dla dzieci niewidomych, aby w odpowiedni sposób nauczyć je funkcjonowania w samodzielnym życiu i związku.

The primary objective of the study was to check the quality of partnership-based relationships, the marital bond and life satisfaction among people with impaired vision. To investigate the abovementioned issue, I used the following questionnaires: the Polish version of the Dyadic Adjustment Scale (DAS) by G.B. Spanier, the Satisfaction with Life Scale SWLS by E. Diener, R.A. Emmons, R.J. Larson, S. Griffin as well as the Scale of the marital bond by J. Szopiński. In addition, I used the methods of interview and genogram. The results which I obtained indicate that visual impairment does not influence the relationship substantially, there are, however, a few relations. People who are in a relationship with a blind person act as their guides and in addition, blind people maintain a more intimate relationship with generative families. Both the quality of the relationship is higher and the marital bond stronger among people related to the blind than in a couple with healthy sight. The highest satisfaction with life show men in relationships, regardless of whether they are sighted partners or not, while women have a lower level of satisfaction with life if their partners are blind. These results may provide a basis for further research into blind people’s family structures, as well as their relationships with generative families. Moreover, they can underlie the creation of an appropriate early intervention program for blind children, to adequately teach them to function in life and relationship on their own.