Grobowce kurhanowe okresu Kofun. Zmiany konstrukcji oraz wyposażenia w ujęciu diachronicznym od III do VII wieku n. e.

Od III do VII wieku n.e na terenie prawie całego archipelagu japońskiego, arystokracja przyjmuję za formę pochówku wielkie ziemne kurhany. Wielkie grobowce zwane po japońsku kofun (古墳) - czyli stary grób, przyjmują bardzo specyficzną formę widoczną tylko z lotu ptaka. Grobowce te mają kształt dziurki od klucza. Do dziś dzień odkryto ich ok 150 tys. Wyposażenie tych grobowców zmieniało się w czasie jednak zawsze miało na celu ukazanie autorytetu i roli zmarłego w społeczności. Na podstawie motywów ukazanych na ścianach komór grobowych, jak również na podstawie wyposażenia współcześni badacze starają się rekonstruować te zamierzchłe czasy. To właśnie dzięki tym danym możemy starać się odtwarzać życie elit oraz ich kontakty z innymi państwami ościennymi.

From the third to the seventh century throughout almost the entire Japanese archipelago, aristocracy accept a form of burial of the great earth mounds. Big tombs called Japanese Kofun (古墳) - the old grave, take a very specific form of visible only from the air. These tombs are shaped like a keyhole. To this day, they were discovered about 150 thousand. Facilities in these tombs has changed over time, but always had to show the authority and role of the deceased in the community. Based on the motifs depicted on the walls of burial chambers, as well as on the basis of the equipment of modern scholars try to reconstruct the ancient times. To this day, we can try to restore the life of the elites and their relations with other neighboring countries.