The Role of Musical Works Found in the Play I Shall Never Return by Tadeusz Kantor

Celem pracy jest analiza i interpretacja funkcji utworów muzycznych wykorzystanych w spektaklu Nigdy tu już nie powrócę Tadeusza Kantora. Rozważaniom została poddana współpraca reżysera i ostatniego akustyka Teatru Cricot 2 – Tomasza Dobrowolskiego. Niezwykła dbałość w przygotowaniu ścieżek dźwiękowych do spektaklu podkreśla jak ważną funkcję pełniły w nim poszczególne kompozycje. Kantor stworzył swoje dzieło na wzór mszy, w której fundamentalną rolę odgrywa muzyka. Włączając w przedstawienie elementy pochodzące z obrzędów katolickich, artysta ukazuje własną koncepcję ceremonii, podsumowując przy tym swoją twórczość. Dzięki kontekstom, w które pierwotnie zostały wpisane poszczególne utwory muzyczne oraz odtworzeniu okoliczności ich powstania można zobaczyć jak ogromny ładunek znaczeniowy i emocjonalny wnoszą one do spektaklu. Rytm i brzmienie użytych kompozycji organizuje w spektaklu działania aktorskie. Analiza skupia się nad związkiem muzyki i obrazu, dzięki pozostawionym materiałom dźwiękowym nagranym przez samego reżysera i poddanym modyfikacjom przez akustyka. Rozważania powstały na bazie informacji pochodzących z tekstów, audycji radiowych, wywiadów, wspomnień aktorów i realizatorów, ponieważ temat ten nie posiada odrębnego opracowania.

The aim of the project is the analysis and interpretation of the function of musical works found in the play I Shall Never Return by Tadeusz Kantor. The cooperation of the play director and the last acoustician of the Cricot 2 Theatre – Tomasz Dobrowolski has been analysed. The soundtrack for the play has been extremely carefully prepared emphasising the importance of each single musical composition. While creating his work Kantor followed the pattern of the mass where music plays a crucial role. In his performance the artist included elements of the Catholic ritual interpreting them in his own way and at the same time summing up his creative activity. Owing to the original context of each single musical composition and having recreated the circumstances in which they originated it is possible to realise how they all add to the performance in terms of both meaning and emotion. The activities of the actors are determined by the rhythm and sound of musical works applied in the spectacle. The analysis is focused on how musical and visual aspects are related. It has been based on the recordings made by the director himself and modified later by the acoustician. Also various texts, radio programmes, interviews and recollections of actors and producers have been very useful for the project as information sources due to the fact that the issue has not been studied carefully enough and a written analysis of the phenomenon has not been published yet.