Ritual purity in Ancient Egypt during postpharaonic period. Plutarch's De Iside et Osiride in light of Mary Douglas's theory

Praca poświęcona jest analizie traktatu Plutarcha De Iside et Osiride, przy użyciu teorii Mary Douglas, opisanej w książce Czystość i zmaza. Celem pracy było odnalezienie typowych dla Starożytnych Egipcjan sposobów konstruowania zasad czystości rytualnej oraz zweryfikowanie wiarygodności informacji przedstawianych w De Iside et Osiride przez porównanie ich z innymi danymi. Ze względu na to, że Plutarch korzystał z tekstów wcześniejszych, w pracy używa się terminu „okres postfaraoński”. Przeprowadzona analiza wykazała, że informacje o tabu przekazywane przez Plutarcha są wiarygodne. Wskazała też na istotną rolę hierarchiczności i przestrzeni w konstruowaniu egipskiej czystości rytualnej. Interesującym tematem dla dalszych badań może być związek egipskiej czystości rytualnej z cyklem lunarnym.

The paper is devoted to analysis of Plutarch's tractate De Iside et Osiride, using the Mary Douglas's theory, described in the book Purity and Danger. The aim of the work is to find the ways of constructing rules of ritual purity typical for the Ancient Egyptians and to verify the reliability of the information presented in De Iside et Osiride by comparing them with other data. Since Plutarch discussed the earlier texts the term „postpharaonic period” is being used in the paper. The analysis shows that information concerning the taboo transmitted by Plutarch are reliable, and points to the important role of hierarchy and space in the construction of the Egyptian ritual purity. The link between the Egiptian ritual purity and lunar cycles mentioned by Plutarch is interesting topic for further research.