Assessment of the risk of falls in patients after 65 years of age in the process of rehabilitation.

Wstęp. Dla dużej grupy osób starszych możliwość samodzielnego utrzymania równowagi i chodzenia jest wyznacznikiem stopnia sprawności, a zaburzenia równowagi i chodu wpływają w tej grupie wiekowej w sposób istotny na jakość ich życia, ograniczając możliwość poruszania i zwiększając ryzyko upadków. Opóźnieniu tego procesu może sprzyjać systematyczna aktywność fizyczna o odpowiednio dobranej do wydolności fizycznej intensywności. W związku z tym coraz więcej uwagi poświęca się metodom oceny chodu i równowagi seniorów, które pozwolą jednocześnie na opracowanie programów usprawniających oraz analizę ich rezultatów.Cel. Celem niniejszej pracy była ocena ryzyka upadków u pacjentów po 65 roku życia w procesie rehabilitacji. Materiał i metody. Badaniem zostali objęci pacjenci korzystający z zabiegów fizjoterapeutycznych w Ośrodku Rehabilitacji Narządu Ruchu w Krzeszowicach. Do badań zakwalifikowano 40 pacjentów (kobiety i mężczyźni). Osoby biorące udział w badaniu zostały podzielone na dwie grupy. Kryterium przyłączenia do grupy stanowiły zabiegi, z których korzystali pacjenci. Jako narzędzia badawczego użyto testu Tinetti. W celu obliczenia, zobrazowania i analizy otrzymanych wyników użyto program Statistica 12. 5 firmy Statsoft. Wyniki. Na podstawie przedstawionych wyników zauważono tendencję, że przed treningiem stopień ryzyka upadku był bardzo wysoki i nie zależał on od płci oraz wieku badanych. Natomiast po zastosowanym treningu stopień ten plasował się pomiędzy średnim stopniem ryzyka a brakiem ryzyka upadków. Wnioski. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że istnieje uzasadniona potrzeba wprowadzenia programu fizjoterapeutycznego ukierunkowanego na zmniejszenie ryzyka upadków i poprawę równowagi wśród osób starszych składającego się m. in. z ćwiczeń sensomotorycznych.

Introduction: In a large group of elderly people the opportunity to independently maintain balance and walk is an indicator of the degree of efficiency, and impaired balance and gait affecting this age group has a significant impact on their quality of life. Thus, reducing the possibility of movement and increasing the risk of falls. The delay of this process can be encouraged by regular physical activity with intensity properly chosen to physical fitness. Therefore, more and more attention is paid to methods of assessment of gait and balance in seniors that will allow both to develop improving programs and to analyze their results.Objective. The aim of this study was to evaluate the risk of falls in patients after 65 years of age in the process of rehabilitation.Materials and methods. The study involved patients who underwent physical therapy at the Centre for Rehabilitation of the Locomotor System in Krzeszowice. 40 patients were enrolled for the study (both men and women). Participants were divided into two groups. The criterion of assigning patients to the given group comprised the kind of treatment they underwent. As a research tool Tinetti test was used. In order to calculate, display and analyse the results, Statistica 12. 5 Statsoft program was used.Results. Analysis of the results of the applied therapy showed a trend that pre-workout degree of risk of falls is very high and does not depend on the sex and age of the respondents. However, after the applied training the degree was ranked between average risk and the lack of risk of falls.Conclusions. Based on the study, it was found that there is a legitimate need for a physiotherapy program aimed at reducing the risk of falls and improving the balance among the elderly, comprising i.a. the sensorimotor exercises.