The judicial control of constitutionality of law in Brazil

Master's dissertation refers to the specific model of the Brazilian judicial control of the constitutionality of the law. This system is one of the most interesting among existing solutions, because it is a combination of concentrated and decentralized constitutionality control models. Initially, the control of the constitutionality of the law in Brazil has been introduced as a typical model of decentralized and concrete control, exercised by all courts. Only a constitutional amendment in 1965 brought about significant changes incorporating instruments characteristic for the concentrated and abstract control model. So constructed a "mixed" model of judicial review of the constitutionality of the law, through a combination of both models, working side by side in a harmonized way, allows for more effective protection of fundamental rights and civil liberties. The work consists of four chapters and sixteen subsections. The first chapter presents the history of the development of the judicial review of the constitutionality of the law in Brazil over all previously existing in the country Constitutions. The next chapter concerns the Federal Supreme Court and its huge role played by acting powers of the Constitutional Court, and thus exercising concentrated and abstract control of the constitutionality of the law in Brazil. The next section of work analyzes model of decentralized control of the constitutionality of the law, taking into account both the control exercised by all Brazilian courts, and this done by the Federal Supreme Court and the Higher Court of Justice, which play in this model an important role thanks to the institution extraordinary appeal. The last chapter of exercise applies to the concentrated model of the control of constitutionality of the law in Brazil, in particular by discussing the nature of such a model of control and various legal procedures for initiating such control.

Opracowanie dotyczy specyficznego brazylijskiego modelu sądowej kontroli konstytucyjności prawa. System ten jest jednym z ciekawszych wśród istniejących rozwiązań, ponieważ stanowi on swoiste połączenie modelu kontroli skoncentrowanej i rozproszonej. Początkowo kontrola konstytucyjności prawa w Brazylii wprowadzona została jako typowy model kontroli rozproszonej i konkretnej, sprawowanej przez wszystkie sądy. Dopiero poprawka konstytucyjna z 1965 roku przyniosła istotne zmiany inkorporując instrumenty charakterystyczne dla modelu kontroli skoncentrowanej i abstrakcyjnej. Tak skonstruowany "mieszany" model sądowej kontroli konstytucyjności prawa, dzięki połączeniu zalet obu modeli, działających obok siebie w sposób zharmonizowany, pozwala na efektywniejszą ochronę podstawowych praw i wolności obywatelskich. Praca składa się z czterech rozdziałów i szesnastu podrozdziałów. Pierwszy rozdział przedstawia historię rozwoju sądowej kontroli konstytucyjności prawa w Brazylii na przestrzeni wszystkich poprzednio obowiązujących w tym kraju konstytucji. Kolejny rozdział dotyczy Federalnego Sądu Najwyższego i jego ogromnej roli jaką odgrywa, pełniąc kompetencje trybunału konstytucyjnego, a co za tym idzie sprawując skoncentrowaną i abstrakcyjną kontrolę konstytucyjności prawa w Brazylii. W dalszej części pracy omówiony został model rozproszonej kontroli konstytucyjności prawa, uwzględniając zarówno kontrolę sprawowaną przez wszystkie brazylijskie sądy, jak i tę wykonywaną przez Federalny Sąd Najwyższy i Wyższy Sąd Sprawiedliwości, które odgrywają w tym modelu istotną rolę dzięki instytucji nadzwyczajnego odwołania. Ostatni rozdział pracy sprawuje natomiast o skoncentrowanej kontroli konstytucyjności prawa w Brazylii, w szczególności omawiając istotę takiego modelu kontroli i poszczególne procedury prawne służące do inicjowania takiej kontroli.