DEMOKRACJA W GRUZJI W OKRESIE PREZYDENTURY MICHEILA SAAKASZWILEGO

After the Rose Revolution, the formation of a democratic system proved to be a challenge for Georgia. Traditionally, each new government in that country is willing to improve the socio-political and compares its own achievements to the achievements of the previous government. In fact, little changes for the next election. Over the last decade, since Georgia gained independence, it has found itself on the brink of revolution several times. One of the main reasons for this was the lack of trust in state institutions, because of the impossibility to change the government through elections. The precedent was the fact that after the "Rose Revolution" in 2012, the party "Georgian Dream" came to power through elections. This fact has been assessed as a step forward on the way to the development of a democratic state. This paper aims to analyze the political situation in post-revolutionary Georgia, the process of consolidation in the newly created state institutions in order to create favorable conditions for democracy in the country in the long term. The work concerns the period of presidency of Mikheil Saakashvili. In historical discourse is discussed the period from 2004 to 2012 in Georgia in the context of democracy. We also assessed the political processes in terms of democratization, which occurred after the Rose Revolution. The paper found the answer to the question: - Does the Rose Revolution really represent the democratic process or is merely an authoritarian modernization? Could Mikheil Saakashvili have met a certain hope in his politics?

Po „Rewolucji róż”, kształtowanie ustroju demokratycznego okazało się ważym wyzwaniem dla Gruzji. Tradycyjnie każdy nowy rząd w tym państwie wyrażał chęć poprawy sytuacji społeczno-politycznej i porównywał własne osiągnięcia do osiągnięć poprzedniego rządu. W rzeczywistości mało co zmieniło się po następnych wyborach. W ciągu ostatniej dekady odkąd Gruzja uzyskała niepodległość kilka razy znalazła się na krawędzi rewolucji. Jednym z ważniejszych powodów takiego stanu, był brak zaufania do instytucji państwowych, ze względu na niemożliwość zmiany rządu przez wybory. Precedensem był fakt, że po "Rewolucji róż”, w 2012 roku partia "Gruzińskie Marzenie" doszła do władzy, przez wybory. Fakt ten został oceniony, jako krok naprzód na drodze do rozwoju demokratycznego państwa.Niniejsza praca ma na celu analizę sytuacji politycznej w postrewolucyjnej Gruzji, ukazanie procesu konsolidacji w nowo utworzonych instytucjach państwowych, które miały na celu stworzenie korzystnych warunków dla demokracji w długoterminowej perspektywie. Praca dotyczy czasów prezydentury Micheila Saakaszwilego. W dyskursie historycznym omówiono okres od 2004 do 2012 roku w Gruzji w kontekście demokracji. Dokonano również oceny procesów politycznych w ujęciu demokratyzacji, które zaszły po „Rewolucji róż”. W pracy znalazła się odpowiedź na pytanie czy „Rewolucja róż” naprawdę reprezentuje proces demokratyzacji czy też jest tylko modernizacją autorytarną? Czy Micheil Saakaszwili mógł sprostać zadaniom określonym w jego polityce?