Face to face: from contingency to prosociality in first years of life

This study is aimed at evaluation and analysis of changes in infant and adult (motherand stranger) visual contingencies among 1st year of life related to infant ‘s age, a kind of dyadand play during free play game and peek a boo. Development of prosociality among 2nd yearof life (from 12 to 18 month) and potential relationship between visual contingencies andprosocial behaviour at 18 month have been assessed. Study was performed within projectaddressing the development of social cognition and communication in infants toddlers.16 dyads of mother and 4-month infants were included to study of contingency (M =4.55, SD = .47), 22 were subjected to tasks measuring instrumental helping - 13 of 12-month(M = 12.06; SD = .57), 16 of 15-month (M = 15.46; SD = .64) and 17 of 18-mont toddlers (M= 18.67; SD = .69). The dyadic interactions have been placed at children home. Prosocialbehaviours such as giving out-of-the reach object or removing physical obstacle were measuredduring experimental procedures at Laboratory.Any significant differences in contingencies values of infant and adult visual attentionduring peek – a boo game interaction with mother and stranger have been not found. Onlysignificant changes in infant and mother contingent gaze during free play interaction have beenshown. Significant effect for the nature of dyad and game form have been found. The level of acontingent gaze was higher within dyad with stranger in comparison to interaction with mother.The level of prosociality increased with an age, resulting in the highest score at 18 month. Theolder children needed less tips from adult to behave in prosocial way than 12-month old infants.There was found no significant relationship between values of contingencies among 1st year oflife and prosociality at 2nd year.

Celem przeprowadzonych badania było analiza zmian w poziomach kontyngencji w obrębie uwagi wzrokowej dziecka i dorosłego (matki i badaczki) w pierwszym roku życia podczas zabawy swobodnej i zabawy w akuku, w zależności od wieku dziecka, rodzaju diady oraz zabawy. Ponadto badano rozwój prospołeczności w 2 roku życia, między 12 a 18 miesiącem, oraz potencjalny związek wartości kontyngencji w 4, 6 i 9 miesiącu z ogólnym poziomem prospołeczności w 18 miesiącu życia. Badania realizowano w ramach projektu dotyczącego rozwoju poznania społecznego i komunikacji we wczesnym dzieciństwie. Do analiz opracowywanych w ramach niniejszej pracy – analizy kontyngencji i zmienności zachowań dziecka i dorosłego włączono dane od 16 diad (M = 4.55, SD = .47) , do analizy zachowań pomocowych włączono dane z badania 22 dzieci .Przebadano 13 dzieci 12- mies. (M = 12.06; SD = .57), 16 15 mies. (M = 15.46; SD = .64) oraz 17 dzieci 18 – mies. (M = 18.67; SD = .69). Interakcje diadyczne mierzono w domu dziecka. Zachowania pomocowe, takie jak podanie badaczowi przedmiotu poza zasięgiem lub usunięcie przeszkody obserwowano podczas procedur eksperymentalnych w Laboratorium. Nie zaobserwowano istotnych związanych z wiekiem różnic w poziomach kontyngencji w obrębie uwagi wzrokowej dziecka i matki podczas zabawy w akuku. Ujawniono jedynie różnice (na poziomie tendencji statystycznej) w wartościach kontyngentych spojrzeń dziecka względem spojrzeń matki i kontyngentnych spojrzeń matki względem spojrzeń dziecka dziecko. Zaobserwowano także efekt dla rodzaju diady, w diadzie z osoba nieznaną dziecku kontyngencje przyjmowały wyższe wartości niż w diadzie z matką. Wykazano, iż ogólny poziom prospołeczności rośnie między 12 a 18 miesiącu, życia, osiągając najwyższy poziom u dzieci najstarszych. Ponadto wykazano, iż dzieci 18 – mies. potrzebowały istotnie mniej wskazówek do pomagania w sytuacji eksperymentalnej niż dzieci 12 – mies. Nie zaobserwowano istotnego związku między wartościami kontyngentnych spojrzeń dziecka i dorosłego, a poziomem prospołeczności.