Skuteczność europejskiej polityki sąsiedztwa: przypadek Tunezji i Maroku

This thesis aims to reveal the main reason behind the ineffectiveness of the European Neighbourhood Policy implemented by the European Union, in particular towards the Southern Mediterranean neighbourhood. In 2015, the EU officially established its renewed neighbourhood policy, responding to the rapidly changing situation of the surrounding region. Since the Arab Spring, which was triggered by the overthrow of the authoritarian regime in Tunisia, fatal civil wars and an inflow of refugees became destabilising elements for the EU’s security. Additionally, European countries have needed to deal with internal issues such as the financial crisis, thus it was significantly hard for them to resolve those external problems. In the end, the original neighbourhood policy could not protect Europe from this influx of instability.The main purpose of this research is to assess the ENP’s effectiveness using the comparative case studies of Tunisia and Morocco. Through analysis of the ENP implementation in Tunisia and Morocco, overreliance on economic growth and the inadequate use of political conditionality are shown as the main reasons of the ineffectiveness of this policy. The EU’s engagement failed to lead to democratisation and thus needs reassessment.

Teza ta ma na celu odsłonić główną przyczyną nieskuteczności Europejskiej Polityki Sąsiedztwa realizowanej przez Unię Europejską, w szczególności w kierunku południowym sąsiedztwie Morza Śródziemnego. W 2015 roku Unia Europejska oficjalnie ustanowiony odnowioną politykę sąsiedztwa, w odpowiedzi na szybko zmieniającą się sytuację w okolicy. Od czasu arabskiej wiosny, która została wywołana przez obalenia autorytarnego reżimu w Tunezji, śmiertelnych wojny domowe i napływ uchodźców stał destabilizujących elementy dla bezpieczeństwa UE. Dodatkowo potrzebne są kraje europejskie, aby radzić sobie z problemami wewnętrznymi, takimi jak kryzys finansowy, co było istotnie trudno im się rozwiązać te problemy zewnętrzne. W końcu, oryginalny polityka sąsiedztwa nie może chronić Europę przed napływem tej niestabilności.Głównym celem tego badania jest ocena skuteczności ENP Korzystanie porównawcze studia przypadków Tunezji i Maroku. Poprzez analizę realizacji EPS w Tunezji i Maroku, nadmiernego polegania na wzroście gospodarczym i niedostatecznego wykorzystania uwarunkowań politycznych są pokazane jako głównych przyczyn nieskuteczności tej polityki. Zaangażowanie UE nie udało się doprowadzić do demokratyzacji, a zatem potrzebuje ponownej oceny.