Communication in Medical Rescue Team

Introduction: Being a medical rescue worker requires good communication skills. Proper communication facilitates the relationships between emergency crew members and is crucial when dealing with patients as well as providing a relevant treatment.Aim of the study: The aim of the study was to present selected communication problems between a medical rescue worker and a patient on the basis of a survey.Materials and methods: The survey was conducted among one hundred medical rescue workers (67 men and 33 women) aged 19-39. Participants were selected randomly and took part in the survey voluntarily and anonymously. The survey was carried out between March 1st and April 30th 2017 in randomly selected ERs in Krakow. The data collection method was a self-constructed questionnaire.Results and conclusions: 71% of medical rescue workers have never been trained to communicate with a patient. 37% claimed that a patient’s distrust was the main obstacle to successful communication while 32% put an emphasis on the chaotic way of conveying information. However, for 49% of medical rescue workers it was noise that made the work most difficult, while for roughly three out of ten (34%) these were the emotions associated with an accident. For 37.7% of interviewees, the ideal place to talk with patients should be peaceful and quiet while 25.1% claimed that the place should be somewhere aside. A half of respondents (51%) indicated that the most important thing is what patient says, compared with 27% of those who focused rather on the form of expression as well as the intensity of voice. 41% of medical rescue workers were more likely to communicate efficiently with male patients while nearly a half of them (46%) claimed to communicate best with patients of a similar age.

Wstęp: Praca zawodowa ratowników medycznych wiąże się z umiejętnością komunikowania się. Komunikacja usprawnia relacje w zespole medycznym, ale także odgrywa bardzo istotna rolę w kontakcie z pacjentem i doborze właściwej terapii. Duża aktualność powyższej tematyki skłoniła mnie do podjęcia badań własnych.Cel pracy: Celem badań było przedstawienie na podstawie badań ankietowych wybranych problemów komunikacji na linii ratownik medyczny - pacjent.Materiał i metody: Prospektywnie przebadano 100 ratowników medycznych (67 mężczyzn i 33 kobiety) w wieku 19-39 lat. Udział w badaniu był losowy, dobrowolny i anonimowy. Badanie zostało przeprowadzone w okresie od 1 marca do 30 kwietnia 2017 r. w losowo wybranych Szpitalnych Oddział Ratunkowych i Zespołach Ratownictwa Medycznego miasta Krakowa. Metodą badań był sondaż diagnostyczny. Narzędzie stanowił autorski kwestionariusz ankiety.Wyniki i wnioski: 71% ratowników medycznych nie uczestniczyło w żadnej formie szkoleń dotyczących metod komunikacji pacjentem. 37% respondentów uznało, że główną barierę w komunikacji z pacjentem stanowi nieufność chorego, 32% - podkreśliło chaotyczne przekazywanie treści. Najsilniej przeszkadza ratownikom medycznym podczas ich pracy z pacjentem - hałas ( ten rodzaj szumu komunikacyjnego wskazywało 49% respondentów), a następnie emocje towarzyszące zdarzeniu (34% respondentów wybrało tę odpowiedź). 37,7% respondentów uznało, iż idealne miejsce do rozmowy z pacjentem powinno być ciche i spokojne, 25,1% wskazało, że przed wszystkim powinno być na uboczu.51% badanych było zdania, że najważniejszym elementem komunikatu pochodzącego od pacjenta jest treść rozmowy z pacjentem, 27%- skupia się na formie wypowiedzi i sile głosu. Ratownicy medyczni mają także pewne predylekcje komunikacyjne co do płci i wieku pacjentów, z którymi chętniej się komunikują. 41% badanych uznała, że łatwiej porozumieć się z pacjentem, który jest mężczyzną, 46% respondentów wyraziło opinię, że najlepiej jest komunikują z pacjentami, którzy są w podobnym wieku co ratownik.