Background: Bipolar disorder is one of the most common psychological disorders.It starts manifesting itself early, it's course is chronic and it's risk of mortality is high.Characteristic pathological changes of mood, emotions and biological rhythms occur andcause episodes of depression or mania. They repeat themselves alternately, so a patient withbipolar disorder has to cope with stress accompaniating constant mood changes and goingfrom euphoria to heavy gloom. Even if the patient's mood is aligned the stress factors maycause it's deviations from the norm and, in consequence, another depression/mania episode.Stress is a particularly bad sign for a depressed patient, as it can even lead to a suicide attemptif it's too intense.Aim: The work's goal was to research the ways of coping with stress in case ofa person with bipolar disorder.Material and methods: The study used an individual case study method, interviewtechnique, observation and analysis of patient documentation, as well as research tools suchas interview questionnaire, Mini - COPE Inventory.Results: The study included a man diagnosed with bipolar disorder, currently inremission. Based on the Mini - COPE inventory, the results indicate that a person who is ina very difficult situation, among other things, almost always concentrates on something to dowith this situation, accepts that it has already happened and learns live with it. He often dealswith work or other activities in order to not to think about it, drinks alcohol or takes othermeans to feel better, talks about things that let him get away from unpleasant feelings, worksout a plan of what to do, do something to less think about it, reveals its negative emotions andseriously considers steps to take. However, he rarely gets emotional support, encourages andunderstanding from others. He does not joke about it and is not looking for good things inwhat happened, rarely treats a difficult situation as fun. In turn, never tries to see the difficultsituation in another, more positive light, not seeking solace in religion or in his faith, he doesnot blame himself for what happened and does not pray/ meditate.Conclusion: The study confirmed the information found in literature on theimportance of stress in bipolar affective disorder. The stressed person in the past was mostaffected by the stresses of the past - leaving him and his lack of parents, coping with all kindsof adversities in life without support. The studied person to deal with stress applies mostcommonly: acceptance, then successively dealing with stress, planning, dealing withsomething else and unloading.
Wstęp: Zaburzenia afektywne dwubiegunowe to jedno z częstszych zaburzeńpsychicznych. Objawiają się wczesnym początkiem, przewlekłym przebiegiem i wysokąśmiertelnością, a także charakterystycznymi patologicznymi zmianami nastroju, emocji,rytmów biologicznych, tworząc epizody manii lub depresji. Powtarzają się onenaprzemiennie, więc pacjent z chorobą afektywną dwubiegunową musi poradzić sobie zestresem towarzyszącym ciągłym zmianom nastroju i przechodzeniu od euforii do ciężkiegoprzygnębienia. Nawet jeśli nastrój jest wyrównany to czynniki stresowe mogą spowodowaćjego odchylenia od normy i wystąpienie kolejnego epizodu. Towarzyszący zmianom nastrojuzbyt silny stres może doprowadzić nawet do próby samobójczej.Cel pracy: Celem pracy było zbadanie sposobów radzenia sobie ze stresem osobyz zaburzeniami afektywnymi dwubiegunowymi.Materiały i metody: W pracy wykorzystano metodę studium indywidualnegoprzypadku, zastosowano technikę wywiadu, obserwacji i analizy dokumentacji pacjenta,a także narzędzia badawcze: kwestionariusz wywiadu, Inwentarz Mini - COPE.Wyniki: Badaniem objęto mężczyznę z rozpoznaniem choroby afektywnejdwubiegunowej, aktualnie w stanie remisji. Wyniki Inwentarzu Mini - COPE wskazują na to,że osoba chora, gdy jest w bardzo trudnej sytuacji prawie zawsze koncentruje się na tym, abycoś z tą sytuacją zrobić, akceptuje fakt, że to się już stało i uczy się z tym żyć. Często zajmujesię pracą lub innymi czynnościami, żeby o tym nie myśleć, pije alkohol lub zażywa inneśrodki, aby poczuć się lepiej, mówi o rzeczach, które pozwalają jej uciec od nieprzyjemnychuczuć, stara się wypracować plan określający, co należy robić, robi coś, aby mniej o tymmyśleć, ujawnia swoje negatywne emocje i poważnie zastanawia się nad tym, jakie krokinależy podjąć. Jednak rzadko uzyskuje wsparcie emocjonalne, przyjmuje otuchęi zrozumienie od innych. Nie żartuje na ten temat i nie szuka dobrych stron w tym, co sięzdarzyło, rzadko traktuje sytuację trudną jak zabawę. Z kolei nigdy nie stara się zobaczyćtrudnej sytuacji w innym, bardziej pozytywnym świetle, nie szuka ukojenia w religii czyw swojej wierze, nie obwinia siebie za to, co się stało i nie modli się nie medytuje.Wnioski: Przeprowadzone badane potwierdziło zawarte w literaturze doniesieniao znaczeniu stresu w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej. Na badaną osobęnajwiększy wpływ miały sytuacje stresowe z przeszłości – zostawienie jej przez rodzicówi ich brak, samodzielne radzenie sobie samemu z wszystkimi przeciwnościami w życiu, bezwsparcia. Osoba badana najczęściej do walki ze stresem stosuje: akceptację, aktywneradzenie sobie ze stresem, planowanie, zajmowanie się czyś innym i wyładowanie.
