Systematyczny przegląd ewaluacji ekonomicznych telemedycyny zastosowanej u pacjentów z rozpoznaną niewydolnością serca

Background: Heart failure, one of the most common chronic diseases, affects more than 26 million individuals worldwide and has been significantly linked to death, disabilities, and consequently high health care costs (Roger, 2013). An alternative method of health care for patients with heart failure has been through the use of technologies. The growing industry has been proved clinically effective but there is still speculation and inconclusive evidence in regards to the cost effectiveness of telehealth interventions. Objectives: The study aimed to analyze what the existing evidence is on cost effectiveness of telehealth interventions as compared to standard care for patients diagnosed with heart failure by systematically reviewing published economic evaluations, whilst providing deeper insight into methodological aspects of such studies and their overall quality.Methods: A systematic search was undertaken for economic evaluation studies of telehealth interventions for patients diagnosed with heart failure. Studies from 2012 to 2017 were evaluated if they included full economic evaluations that examined and compared both – costs and consequences of interventions classified as methods of telehealth. The search strategy included five electronic databases of institutions describing implementation of telehealth and one search engine. Quality assessments of the studies were based on the ‘Drummond checklist’ and the “Quality of Health Economic Studies checklist”. Subsequently, a narrative synthesis was conducted to present the data found in the studies. The final economic evaluation rates were standardized for comparison by conversion of the national currency units to 2015 international dollar. Results: After screening 192 records, seven studies met the inclusion criteria for the systematic review. The narrative synthesis presented the data of costs and outcomes from the studies. All selected studies used Quality-Adjusted Life Years (QALYs) gained as a measure of the interventions’ consequences. Two studies were identified that concluded the intervention as cost saving- meaning that they generated a higher number of QALYs with less costs compared to the standard care. Five studies identified the intervention as cost effective with 60% identifying them as very cost effective. There were discrepancies in the methods applied in the studies as well as overall quality presented between the studies, creating difficulties and uncertainties in the concluding evidence for the systematic review.Conclusion: Overall, the presented systematic review brought additional value to existing research by supporting current evidence-based literature that concluded that telehealth interventions for patients with heart failure appear to be cost effective.

Kontekst: Niewydolność serca, jedna z najczęstszych chorób przewlekłych, dotyka ponad 26 milionów osób na świecie, powodując zgony i niepełnosprawność, a co za tym idzie wysokie koszty opieki zdrowotnej (Roger, 2013). Wykorzystanie technologii w opiece medycznej nad pacjentami z niewydolnością serca jest uważane w ostatnich latach za alternatywną metodę postępowania w opiece zdrowotnej u tych osób. Rozwój przemysłu okazał się klinicznie skuteczny, jednak że nadal prowadzona jest dyskusja i istnieją niejednoznaczne dowody na temat opłacalności interwencji telemedycznych (telehealth interventions).Cele: Celem niniejszej pracy było zbadanie jakie istnieją dowody na efektywność kosztową interwencji telemedycznych, w porównaniu do standardowej opieki nad pacjentami z rozpoznaną niewydolnością serca, poprzez przeprowadzenie systematycznego przeglądu opublikowanych ocen ekonomicznych takich interwencji, zapewniając przy tym głębszy wgląd w aspekty metodologiczne tych badań i ocenę ich ogólnej jakości.Metody: Przeprowadzono przegląd systematyczny badań nad ewaluacjami ekonomicznymi interwencji telemedycznych u pacjentów z rozpoznaną niewydolnością serca. Badania przeprowadzone w latach 2012-2017 były analizowane jeśli uwzględniały one pełne oceny ekonomiczne, to znaczy badając i porównując zarówno koszty, jak i konsekwencje interwencji sklasyfikowanych jako metody telemedyczne. Strategia wyszukiwania obejmowała pięć elektronicznych baz danych instytucji opisujących wdrożenie telemedycyny oraz jedną wyszukiwarkę. Ocena jakości badań oparta była na "Liście kontrolnej Drummonda" i jego obszernej wersji – „Lista kontrolna jakości badań ekonomicznych dotyczących zdrowia”. Następnie przeprowadzono syntezę narracyjną, w celu przedstawienia danych zidentyfikowanych w badaniach. Zaprezentowane w badaniach współczynniki ewaluacji ekonomicznej interwencji (inkrementalne współczynniki kosztów i efektów – Incremental Cost-Effectiveness Ratios ICERs) zostały doprowadzone do wartości umożliwiających ich porównywanie, poprzez przekształcenie kosztów w walucie krajowej i roku badania do wartości w dolarach międzynarodowych w warunkach 2015 roku.Wyniki: Po analizie 192 rekordów, siedem badań spełniało kryteria włączenia do systematycznego przeglądu. Synteza narracyjna przedstawiła dane o kosztach i wynikach badań. Wyniki wszystkich badań zmierzone były wskaźnikiem QALY (lata życia skorygowane jakością – Quality-Adjusted Life Years). Zidentyfikowano dwa badania, które oceniły interwencje jako oszczędzające koszty (cost saving) – generowały większą liczbę QALY, po niższych kosztach, w porównaniu do opieki standardowej. Pięć badań wykazało, że interwencje są efektywne względem kosztów, a 60% z nich uznała je za bardzo efektywne kosztowo. Zaobserwowano znaczne rozbieżności pomiędzy analizowanymi badaniami w stosowanych metodach, a także w ogólnej jakości tych badań, powodujące niepewność w ostatecznych dowodach dla systematycznego przeglądu.Wnioski: Przedstawiony przegląd systematyczny stanowi wartość dodaną do istniejących dowodów, wspierając obecne doniesienia literaturowe, że interwencje telemedyczne u pacjentów z niewydolnością serca są efektywne względem kosztów.