Minimalna stawka godzinowa jako przejaw ekspansji prawa zatrudnienia

This study concerns the institution of minimal hourly wage, which was introduced into the Polish legal system on 1st of January 2017. The puropse of enacting the abovementioned regulations was to provide persons providing work on a base of ceratins types of civil law contracts with similar powers, in terms of remuneration, to those working on a base of employment contract. This study is not only a descriptive presentation of issue, but attempts to present systemic approach to adopted changes.Taking into account the context of non-labour employment, there is a need to state that persons providing work on a base of civil law contract could not, except of general contract protection, count on any specific powers similar to those secured by employment contract, till the introduction of minimal hourly wage regulations. That situation has changed along with the enactment of abovementioned regulations.Considering the employment law as a legal base that creates, to persons providing work on a base of non-labour employment, powers that are similar to those owned by persons working on a base of employment contracts, we can put up a thesis that prior to enactment of aforementioned regulations none of rules concerning civil law employment could be treated as a part of employment law. Only since the minimal hourly wage regulations entry into force we are entitled to consider civil law employment as a part of employment law. That is a vital change, having systemic-range meaning.In this study, the protection of a work-providing party arising from the regulations concerning minimal hourly wage will be compared with the one that an employee can count on. Such comparision will entitle us to determine if and to what extent the employment law „entries” into the civil law-based employment.

Opracowanie dotyczy instytucji minimalnej stawki godzinowej, która została wprowadzona do polskiego porządku prawnego 1 stycznia 2017 roku. Celem ustanowienia przepisów o minimalnej stawce godzinowej jest zapewnienie w kwestii wynagradzania osobom fizycznym świadczącym pracę na niektórych cywilnoprawnych podstawach uprawnień podobnych do uprawnień pracowniczych. Opracowanie nie będzie czysto opisowym przedstawieniem problematyki, lecz postara się o systemowe ujęcie wprowadzonych zmian.Biorąc bowiem pod uwagę kontekst zatrudnienia niepracowniczego należy stwierdzić, że do momentu wprowadzenia przepisów o minimalnej stawce godzinowej osoby świadczące pracę na podstawie zatrudnienia cywilnoprawnego- poza ogólną ochroną kontraktową- nie mogły liczyć na żadne szczególne uprawnienia podobne do uprawnień pracowniczych. Zatrudnienie cywilnoprawne- w odróżnieniu od zatrudnienia konstytucyjnoprawnego, administracyjnoprawnego oraz penalnoprawnego- nie stwarzało żadnej szczególnej ochrony osobom świadczącym pracę. Tę sytuację zmieniło wejście w życie przepisów o minimalnej stawce godzinowej. Rozumiejąc prawo zatrudnienia jako przepisy prawne stwarzające dla osób wykonujących pracę w ramach zatrudnienia niepracowniczego uprawnienia podobne do uprawnień pracowniczych, można postawić tezę, że przed wejściem w życie przepisów o minimalnej stawce godzinowej żadnych przepisów dotyczących zatrudnienia cywilnoprawnego nie należałoby traktować jako prawa zatrudniania. Dopiero wejście w życie przepisów o minimalnej stawce godzinowej można uznać za „wkroczenie” prawa zatrudnienia w zatrudnienie cywilnoprawne. Jest to istotna zmiana o charakterze systemowym.Ochrona strony świadczącej pracę wynikająca z przepisów o minimalnej stawce godzinowej zostanie w niniejszym opracowaniu porównana z ochroną na jaką może liczyć pracownik. Takie porównanie pozwoli na ocenę, czy i w jakim zakresie prawo zatrudnienia wkracza w zatrudnienie cywilnoprawne.