Portret indywidualny i społeczny recydywisty penitencjarnego

Celem, jaki wyznaczono dla niniejszej pracy, jest przedstawienie sylwetki oraz funkcjonowania osoby powracającej do przestępczości. W związku z powyższym, zakresem zrealizowanych badań empirycznych została objęta grupa recydywistów penitencjarnych przebywających w jednym z Zakładów Karnych usytuowanych na terenie województwa małopolskiego. Do zgromadzenia niezbędnych informacji, mających wpływ na stworzenie portretu recydywisty penitencjarnego oraz rozwiązanie problemów badawczych, posłużyły: krytyczny przegląd literatury poświęconej analizom teoretycznym oraz ustaleniom empirycznym, dwa wystandaryzowane narzędzia badawcze oraz dwa narzędzia w opracowaniu własnym, które przygotowano na potrzeby tejże pracy. W obliczu zgromadzonych informacji oraz danych empirycznych wysunięto wniosek, że osadzeni recydywiści w większości przypadków, w procesie resocjalizacji, dążą do osiągnięcia celów minimum, nie dążąc do osiągnięcia celów maksimum. Cele minimum sprowadzają się do powstrzymania od zachowań przestępczych po odbyciu kary pozbawienia wolności. Wiąże się to z niekompletnym oraz niewystarczającym przebiegiem readaptacji społecznej. W finalnej części pracy zawarto postulaty dla praktyki profilaktyczno – terapeutycznej oraz pomocowej, których zastosowanie mogłoby zwiększyć efektywność oddziaływań resocjalizacyjnych w stosunku do recydywistów penitencjarnych oraz wspomóc proces readaptacji społecznej tych osób po wyjściu na wolność.

The purpose of this work is to present the silhouette and functioning of a person returning to crime. Accordingly, the scope of conducted empirical research was covered by a group of penitentiary criminals residing in one of the Criminal Offices located in the Małopolskie Voivodship. To collect the necessary information that influenced the creation of a penitentiary criminal rendition profile and to solve research problems, the following have been used: a critical review of literature devoted to theoretical analysis and empirical findings, two standardized research tools and two self-developed tools, which were prepared for the purpose of this work. In the face of collected information and empirical data, it is proposed that imprisoned recidivists in most cases seek to achieve minimum goals without striving for maximum goals. The minimum goals come down to reduction of criminal behavior after the termination of the sentence of imprisonment. It's connected to an incomplete and insufficient course of social re-adaptation. In the final part of the paper, there are postulates for preventive, therapeutic and supportive practices whose use could increase the effectiveness of social rehabilitation effects on individuals returning to crime and also support of the social re-adaptation process of these individuals after their release.