Światło w międzywojennej poezji Czesława Miłosza

W poezji Czesława Miłosza zjawisko światła zajmuje miejsce szczególne. W mojej pracy podjęłam się próby określenia jego funkcji w międzywojennej twórczości poety. Światło przyjmuje w niej różnorodne, nierzadko sprzeczne z sobą wcielenia. Można w nim szukać nie tylko zmienności artystycznych form, lecz również świadectwa epoki oraz deklaracji filozoficznych samego poety. Czy autora "Poematu o czasie zastygłym", "Trzech zim" oraz "Ocalenia" mamy prawo nazywać katastrofistą? Co znaczyłby jego katastrofizm? Wydaje się, iż światło u Miłosza prowadzi daleko poza bieg historii.

The phenomenon of light plays a great part in Czesław Miłosz’s poetry. In my thesis I attempt to define its function in his inter-war works. The light receives there a variety of, often contradictory, figures, in which one can look not only for the variability of artistic forms, but also for the testimony of the epoch and the philosophical declarations of the poet himself. Is Miłosz entitled to be called a catastrophist? What would this titre mean? It seems that the light in Miłosz’s poetry goes far beyond the order of history.