Treatment of third degree burns in adult patients.

StreszczenieWstęp: Oparzenie III stopnia o powierzchni powyżej 10% całkowitej powierzchni ciała (c.p.c) należy do ciężkich urazów, które powinny być leczone w specjalistycznych ośrodkach i oddziałach oparzeniowych. Skutkiem urazu oparzeniowego jest powstanie ran oparzeniowych oraz choroby oparzeniowej. Prawidłowo prowadzone leczenie miejscowe i ogólnoustrojowe urazu oparzeniowego umożliwiają uzyskanie dobrego efektu leczenia.Cel pracy: Celem pracy była analiza procesu leczenia pacjentów dorosłych z III stopniem oparzenia o powierzchni 10-19%c.p.c wymagających leczenia w oddziałach leczenia oparzeń. Materiał i metody: Badania przeprowadzono w Małopolskim Centrum Oparzeniowo Plastycznym na Oddziale Oparzeń Szpitala Specjalistycznego im. L. Rydygiera w Krakowie w okresie od 1 stycznia 2015 do 31 grudnia 2015 roku. Badaniem objęto 154 pacjentów z urazem oparzeniowym. Grupa badana została dobrana w sposób celowy - 36 chorych z rozpoznaniem oparzenia III stopnia o powierzchni 10% -19% c.p.c. Do opracowania tematu wykorzystano metodę dokumentoskopii. Materiał badawczy zebrano na podstawie dokumentacji medycznej pacjentów. Technikę badawczą stanowiła analiza ilościowa.Wyniki: Przeprowadzone badania wykazały, że w badanej grupie chorych najczęstszym czynnikiem wywołującym uraz oparzeniowy był płomień 64%. Stwierdzono wystąpienie zakażeń szpitalnych u 42% chorych. Średni czas hospitalizacji wyniósł 20,56 dni w badanej grupie, przy czym średni czas pobytu na oddziale pozostałych chorych wyniósł 13,73 dni. Średnia liczba zabiegów w warunkach sali operacyjnej wyniosła 5,5 zabiegu na osobę w grupie badanej. U pacjentów zastosowano specjalistyczne leczenie ogólnoustrojowe: żywienie pozajelitowe 25%, żywienie dojelitowe 22%, terapia tlenem hiperbarycznym 19%, wentylacja mechaniczna 19%, terapia nerkozastępcza 8%. Wnioski: Wyniki badań w badanej grupie osób wykazały, że płomień był najczęstszą przyczyną urazu oparzeniowego, większość pacjentów wymagała specjalistycznego leczenia ogólnoustrojowego, u większości chorych wystąpiły zakażenia szpitalne. Czas hospitalizacji chorych w grupie badanej był wydłużony z powodu chorób współistniejących, oparzenia dróg oddechowych i powikłań.

SummaryIntroduction: Third-degree burns greater than 10% total body surce area (TBSA) are serious injuries, that require advanced treatment in specialized burn centers. The results of burn injury include development of burn wound and burn disease. Proper local and systemic treatment, conducts to positive final outcomes.Aim of the study: The aim of this study is to analyse the treatment process of adult patients with third-degree burns involving 10%-19% TBSA, who required care at specialized burn units.Material and methods: The study was conducted at a burn unit of Burns and Plastic Surgery Centre of Malopolska at Ludwik Rydygier Memorial Specialist Hospital in Cracow from January 1st, 2015 til December 31st, 2015. The study involved 154 patients with burn injury. Studied group was selected deliberately – 36 patients with with third-degree burns involving 10-19% TBSA. The method of document analysis was used to investigate the subject. Research material was collected on the basis of medical records of patients. The research technique was quantitative analysis.Results: The study showed, that the leading cause of burn injury was a flame in 64%. Nasocomial infection was reported in 42% of patients. The average hospitalization time was 20,56 days in the studied group, while the average duration of hospitalization among remaining patients was 13,73 days. The average number of procedures in the operating room was 5,5 per patient in the studied group. Specialized systemic treatment have been used in patients: parenteral nutrition 25%, enteral nutrition 22%, hyperbaric oxygen therapy 19%, mechanical ventilation 19%, renal replacement therapy 8%.Conclusions: The results of the study revealed that the flame was the most common factor of burn injury, the majority of patients required specialized systemic treatment and most of patients developed nosocomial infections. The hospitalization time of patients in the studied group was prolonged due to concomitant diseases, respiratory tract burns and complications.