Suicide, an experience of the imagination – work and life of Stanisław Ignacy Witkiewicz

Praca porusza tematykę samobójstwa, którego główną przyczyną jest niezgoda na istnienie. Omawiane postaci dramatów Stanisława Ignacego Witkiewicza przyglądają się narzuconym im z zewnątrz formom istnienia i postanawiają je odrzucić. Decyzję o „jedynym wyjściu” nie są podejmowane przez nie pod wpływem chłodnej kalkulacji, swoją egzystencję oceniają na różne sposoby: poprzez doświadczenia, porównując teraźniejszość z przeszłością, a także pod wpływem chwili. Analiza listów Witkacego do żony oraz przyjaciół i znajomych z lat 1923-1924, podjęta w drugiej części pracy, ukazuje w jaki sposób, w okresie powstawania omawianych dramatów, zakopiański artysta myślał i pisał o śmierci.Zestawienie wyobrażenia śmierci postaci z prywatną korespondencją pisarza wynika z przekonania, samobójstwo jest przede wszystkim doświadczeniem wyobraźni.

The purpose of this study is to analyse suicide that was caused by disagreement with existence. Characters from Stanisław Ignacy Witkiewicz plays, which are discussed in this work, do not agree on living by the rules made for them by others, and decide to reject them. The decision about "only way out" is not made by the characters under the influence of cold calculation. They experience the weight of their existence in a variety of ways: empirically, by comparing the present with the past, under the spur of the moment. Second part of the work is an analysis of the letters written by Witkacy to his wife, friends and acquaintances in 1923-1924. It shows how, during writing those plays, artist from Zakopane thought and wrote about death. Analysing the way suicide appears in Witkacy plays as well as his private correspondence comes from the belief that suicide is indeed an experience of the imagination.