Problem postępu w "Nowoczesności i Zagładzie" Zygmunta Baumana

The purpose of this bachelor's thesis is to feature the connection between the Holokaust and a development of modern societies. The author of this BA dissertation – like a Polish sociologist – agreed an opinion that not only is modernity, as an epoch, a great moral power, but it also contributed to make the Final Solution real. The analysis concluded that the Holokaust was an outright product of a modern civilisation, not its aberration. The author emphasised a motive power of the National Socialism. The author claimed that the ideology had played a primal part in anti-Jewish policy and it should become a subject of social and philosophical research. The thesis is divided into three main parts. In the first one, Bauman's analysis and his conclusions are presented. The second one contains a critisism of a Polish sociologist's deductions. In the third one, achieved results are unveiled and the author emphasises the role of Nazism. The author made use of a research conducted, among others, by: Christopher Browning, Tony Blackshow, Timothy Snyder, Martin Gilbert. This BA is a next piece of scholarship inspired by a Buaman's work. It confirms the fact that his scientific work is regarded as being of value and has an oracular potential.

Praca pod tytułem Problem postępu w „Nowoczesności i Zagładzie” Zygmunta Baumana ma na celu ukazanie związku pomiędzy Holokaustem a rozwojem nowoczesnych społeczeństw. Autor pracy, podobnie jak polski socjolog, podziela opinię, że nowoczesność jako epoka nie stanowi jedynie pozytywnej siły moralnej, gdyż jej cechy konstytutywne w bezpośredni sposób przyczyniły się do wcielenia w życie „ostatecznego rozwiązania”. Przeprowadzone w pracy analizy skłaniają do przyjęcia tezy, że Zagłada była owocem nowoczesnej cywilizacji, a nie jej aberracją. Autor kładzie szczególny nacisk na siłę sprawczą ideologii nazistowskiej. Jako jeden z elementów analizowanego w pracy wydarzenia, to właśnie ideologia odgrywała prymarną rolę w polityce antyżydowskiej i powinna stać się przedmiotem eksplanacyjnych badań z zakresu socjologii i filozofii. Praca jest podzielona na 3 główne części: (i) pierwsza część zawiera rekapitulację analiz Zygmunta Baumana i wnioski, do jakich doszedł bohater pracy, (ii) w części drugiej przedstawiono krytykę stanowiska Zygmunta Baumana, (iii) w części trzeciej podsumowano osiągnięte rezultaty oraz zaakcentowano rolę ideologii nazistowskiej w procesie eksterminacji Żydów. W pracy wykorzystane zostały wyniki badań historycznych przeprowadzonych między innymi przez: Christophera Browninga, Tony'ego Blackshowa, Timothy'ego Snydera oraz Martina Gilberta. Praca jest kolejną pozycją inspirowaną twórczością Zygmunta Baumana, co potwierdza wartość i potencjał profetyczny tkwiący w tekstach polskiego socjologa.