Weak ontology and narrative identity in chosen poems written by Sachchidananda Hirananda Vatsyayan

The present work is an attempt to apply the tools of postmodern hermeneutics in the analysis of short stories Agyeya written by Sachchidananda Hirananda Vatsyayan’s called Agyeya. Particular emphasis will be placed on the thought of two Italian thinkers: Adriana Cavarero and her narrative identity concept, and Gianni Vattimo and his philosophy of weak ontology. Three stories by the Indian author will be analyzed: "Shanti laughed", "Khitin Babu" and "Snake". In the context of the first of these texts, the basis for comparative analysis was the content and interpretation of the poem "Snow" written by the Polish poet Bolesław Leśmian. In the Indian works mentioned above, the interpretation will focus on the search for a weak, fragile subject, and other elements characteristic for Vattimo’s weak thought (such as trace, remain, remnant, story about being, event, rift) and trace the emerging identity in narrative in accordance with Cavarero’s concept. Also the terms taken from Martin Heidegger’s philosophy will occur (Andenken, Verwindung). The main task will be to establish dialogue with the work of the Indian writer. Thus, an attempt will be made to find in Agyeya's narrative important content for the contemporary reader, regardless of its embedding in a specific cultural context. In line with this premise, Agyeya's works will be read not as historical works, but as communications potentially containing a message relating to the modern world and time, and as texts thatto broaden the reader's self-awareness, his understanding of himself and the surrounding reality.

Niniejsza praca jest próbą zastosowania narzędzi hermeneutyki ponowoczesnej w analizie teoretycznoliterackiej opowiadań Saććidananda Hirananda Watsjajana nazywanego Agjej. Szczególny nacisk położony będzie na myśl dwojga włoskich myślicieli: Adriany Cavarero i jej koncepcję tożsamości narracyjnej oraz Gianni Vattimo i jego filozofię ontologii słabej. Analizie poddane zostaną trzy opowiadania indyjskiego autora: "Śanti się zaśmiała", "Khitin Babu" oraz "Wąż". W kontekście pierwszego z wymienionych tekstów podstawą analiz porównawczych były treść i interpretacja wiersza Bolesława Leśmiana "Śnieg". W wymienionych utworach indyjskich interpretacja będzie skupiona na poszukiwaniu osłabionego, kruchego podmiotu oraz innych elementów charakterystycznych dla myśli słabej Vattimo (takich jak: ślad, resztka, pozostałość, opowieść o byciu, zdarzenie, rysa) oraz na prześledzeniu wyłaniającej się tożsamości w toku narracji zgodnie z koncepcją Cavarero. Pojawią się również terminy zaczerpnięte od Martina Heideggera (Andenken, Verwindung). Zadaniem zasadniczym będzie nawiązanie dialogu z twórczością indyjskiego pisarza. Podjęta zostanie zatem próba odnalezienia w opowiadaniach Agjeja treści ważkich także dla współczesnego czytelnika, bez względu na jego osadzenie w konkretnym kulturowym kontekście. W zgodzie z takim założeniem, utwory Agjeja będą odczytywane nie jako utwory historyczne, ale jako komunikaty potencjalnie zawierające przesłanie odnoszące się do współczesnego świata i czasu oraz jako teksty poszerzające samoświadomość czytelnika, jego rozumienie siebie i otaczającej go rzeczywistości.